Bende bunu diyorum, sakin kalmak her durumda mümkün değil, ama zamanla sabretmeyi geçici bir süreç olduğunu kavriyorsun. Cocuguma çok sinirlendiğimde ona vereceğim tepkiden nasil etkilenir diye düşünüp kızmaktan vazgeçiyorum genellikle. Birde anne oldugumuzda annemizi örnek aliriz fark etmeden. O nasil seviyorsa ondan öğreniriz sevmeyi kızmayı. Buna dikkat etmek lazim biz annemizi mi taklit ediyoruz diye. Bize yapılmış yanlışları cocuguma yapmayayim diye çabalıyorum genelde. Ölçülü bir sekilde anne baba bazi şeylere kızmalı sınır öğretmeli belli bir otoritede olmali evde zaten surekli guleryuz olmaz. Kendine fazla yüklenme zamanla kontrol oluyor