Ben şu kafadayım: Onlar şu an acı içindeler ama dünya hayatı geçici, kurtuluyolar aslında. Şehitler inşallah, bebekler de cennette. Biz napıcaz biz kendimizi düzeltelim nasıl yaşıcaz nasıl ölücez çocuklarımızı nasıl yetiştiricez bunları düşünüyorum. Biz tarafımızı belli edicez başka napabiliriz şu an. Üzülüyoruz ağlıyoruz ama yetmiyor işte kendi çapımızda harekete geçmek gerek. O da hayattan koparak olmuyo ağla ağla kendini harap et nolcak, toparlanıp güçlü durup güzel yaşamaya çalışmak gerek