Ahh biz kıymetli analar :(

Question

Dün oğlanı hastaneye götürdük eşimle tam çıkarken baktım kadının biri ağlıyor bir şey oldu zannettim küçük bebeği var yanında . Uzaktan izledim gidemedim yanına benim oğlanda durmuyordu . Ama kadın nasıl ağlıyor çaresizlikten . Neyse biraz gitti hastane görevlisine bir şeyler söyledi .adam gülüyor tebessüm etti. Dalga geçer gibi değil yani. Adamla biraz uzaklaştılar . Bir çocuğu daha varmış kadının erkek 3 yaşlarında falan . Çocuğu ikna edememiş eve götürmeye olduğu yerde bekliyor gelmiycem diyor. Sonra hemşire hastane görevlisi falan ikna ettikler çocuğu . Ama nasıl üzüldüm kadının çaresizliğini artık iyice yorulmuş bıkmış . Kendimi gördüm resmen ya buna benzer bir olay bende yaşadım avm de aklıma o geldi . Avm de ağlaya ağlaya gelmiştim herkes gözümün içine bakıyordu ben ağlarken. Allahım sen çaresiz yorgun kendini yetersiz hisseden tüm annelere yardım et . Yeminle çok etkilendim çok üzüldüm kadının çaresizliğini görünce.. 

Answer 1

Şimdiki çocuklarda çok şımarık oluyor bazen yani simdikileri anlamak çözmek çok zor işte hep anne çeker baba nerde 

Answer 2

Benim oğlum da gelmek istemediğinde ben oğluma diyorum ki aa bak tavşanlar zıplıyor biz de zıplayarak eve gidelim aa bak kaplumbağa tavşanı geçiyor biz de tavşanla kaplumbağayı geçelim yani böyle bir yöntem buldum kendimce ve çok da işe yarıyor özellikle de eve girmek istemiyorsa bak diyorum tavşanlar zıplayarak merdivenlerden çıkmış sonra diyorum bak tavşanlar asansöre girmiş sonra diyorum aaa tavşanlar burada yok acaba bizim evin içine mi girdiler öyle yapıp biz de eve giriyoruz

Comments

Yaaa bunu sadece ben yapıyorum sanıyordum :) bende kızıma hadi zıpla zıpla tavşan olsuk diye kandırıp götürüyorum

---

Demekki tek değilmişsin ahahah :D ben de onunla zipliyorum dikkat et kuyruklarında basma diyorum :D

Answer 3

Bu devrin cocuklari hiç birseye kanmiuor 

Answer 4

Bana bi gülme geldi :) yaa bilemem kadın neler hissetti illa üzüldü, bak çaresiz demişsin.. Daha geçen ay yaşadım benzerini. Ama bana sinir bastı, çaresizlik üzüntü değil sinir. Durakta insanlar çocuğu ikna etmeye çalışıyor onlar uğraştıkça oğlum daha da inatlaşıp daha çok ağlıyor. Gel dedim yürüyelim senle. Yürüdük konuşuyorum falan yok ikna olmadı. Aradım kocayı o sinirle gel dedim oğlunu al eve gitmiyo :) telefonda ikna etti eşim de öyle zorla gittik eve. Bazı anlar çok zor oluyo, evdeyken halledersin de dışarda milletin bakışları bizi daha da strese sokuyo. O an ağlamaklı sinirli olduğum şeye sonradan gülüyorum. Çünkü o anlık tepkilerim sonradan çok saçma geliyo. Bazen biz de doğru düşünemiyoruz o hislerle. Allah yardımcımız olsun