Psikiyatrik destek alıyorum.ilac kullanımını uygun görmedi bende çünkü hem uyku yaptığı için ben istemiyordum hem de bir çok ilaca alerjim var doktor da test yaptirmadan vermek istemiyorum bu durumu ilaçsız seni uyusturmadan atlatacağız diyor.yasimi yaşamam gerekiyormus.
Fakat benim asıl problemim şu , ben çocuklarımın ve kendimin hasta olmasından korkuyorum.cocuklarimi aynı babam gibi yoğun bakıma yatmasindan ölmesinden ve aynı kendim öyle olup çocuklarımın annesiz kalmasindan korkuyorum asıl problemim bu.
Gel.gelelim etrafim bunu anlamıyor.abartiyorsun diyorlar ama benim yaşadığım durumu anlamıyorlar.oglum akşam ustunden beri öksürmeye başladı .doktora götüreceğim yarın dedim.annemde abartiyorsun çocuk bu oksurur diyor ama beni anlamıyorlar elimde olmadığını uykularimin kaçtığını anlamıyorlar.bakin nasıl insanlar grip olup burnu akıyor bende şu an aynı şekil hastayım sadece bu hastalık ruhumda diyorum .nasıl burnu akana burnun akmasın demenin faydası yoksa bana da abartiyorsun boşver demenin faydası yok diyorum .etrafim israrla sana gelelim diyorlar .artık bahane bulup ertelemekten bahanem kalmadı.kabul etmiyorum diyorum anlamıyorlar .bir de daha telefonda öksürüyorlar. İşin içinden cikamiyorum.anlatiyorum bakın yardım alıyorum diye tinlayan yok.daha bu gün bir yakın akrabagimizin babam gibi olup yoğun bakıma alındığını duydum gene.surekli sil baştan debresiyor durumum.annem israrla tatilsin al çocukları gel diyor anlatıyorum gene aynı muhabbet oluyor.cok daraldim artık.ben bu insanlara daha nasıl anlatacağım durumumu?