32 yaşındayım kızlar. Annem iyi bir insandir yumuşak huyludur temiz kalplidir ama hayatinda hiç bizi korumadi. Bir keresinde eşimle aramiz bozuktu eşim annemin evini basıp beni annemin yanında dövmeye çalıştı ama annem yine eşime hak vermişti. Eşimle kaynanamla çok sorunlarım oldu annem bazılarına da şahit oldu ama asla ses etmedi görmezden ve duymazdan geldi anne niye böyle yaptın dediğim de de huzurun kaçmasın kızım benim yüzünden boşanırsanz üzülürüm deyip durdu.. tamam kimsenin annesi kızına ev araba almıyor ama mesela babamın alım gücü vardı hiç babamı karşısına alıp konuşmadı şimdi eşimle boşanıyorz 1yil yanlarında kaldım ama çocuklarıma da bana da birşey demedi ama birlikte yaşamak çok zor. Sonra eşimin evine çıktım burda da mahkeme kararını bekliyorum çık derlerse çıkacağım. babam başka bir kadınla evli annem ilk hanımı ve resmi nikah yok babam.ikinciye resmi nikah kıydı gezip tozuyorlar anneme dedim babama söyle bizi tek oda da olsa ev alsın evi napacaksn gel benimle yasa diyor.. hiç benim arkamda durmadı iki abim var durumları iyi bir kere bile birşeye ihtiyacın var mı diye sormadılar tek başımayım yani anlayacağız annem hep babam gidecek korkusuyla babamdan birşey isteyemedi hiç müdafaa etmedi beni kaderime terk ettiler beni aman kızım babamdan birşey bekleme Allah'tan gelsin ya o benim babam başka bir kadınla yeyip içiyor ama ben birşey isteyince isteme..aylarca et yemedik kizilayin verdiği konserve et dışında çok şükür hiç kimse yanımda değil ne yapacağım bilmiyorum