İlk gebeliğimde eşim istedi ilişkiye girdik, o duş aldı ama ben kalkamadım. Kasıldım kaldım. Eşim uğraştı kaldıramadı beni. Yattığım yerden bilgisine, niyetine, ilmine güvendiğim bir ablaya yazdım durumu anlattım. Bana abdestini kendini iyi hissedeceğin zaman alabilirsin dedi. Eşinin nefsini söndürdün, Allah katında yüceldin, karnında 2 can var onları tehlikeye atıp zorla ayağa kalkıp yıkanırsan ve birşey olursa eğer asıl bu büyük bir vebaldir. Allah affedici ve merhametlidir, sen ümmet doğuracaksın, abdestini erteleyebilirsin dedi. Neyse yarı uyudum yarı uyuyamadım. Sancılandım, sabaha karşı hastaneye gittik abdestsiz şekilde doğuma girdim ama bu benim içimden hiç çıkmadı. Çok üzgündüm. Gene o abla dahil olmak üzere çok kişiye danıştım, günahı vebali yok dediler. Ashaptan karısıyla cima ettikten sonra cihad haberi gelir gelmez gusüle bile fırsat bulamadan savaşa koşanlar sonra şehit olanlar olmuş. Allah'ın o şehadeti kabul ettiğini ve gusüllerinin de zaten cihada koşar koşmaz Allah tarafından meleklerce aldırıldığını söylemişlerdi bana. Evet içim bir nebze de olsa ferahlamıştı