2 yasinda kızım var 7 ay oldu kendi evimize çıkalı, kalabalığa alışık olduğundan mıdır nedir hiç yalnız oynamaz, hep bacağımda, öğlen uykusu da yok tüm gün tepemde anne gel anne gel, ya allahin bi suyunu bile zor doldurup içiyorum, evde de düzeni temizliği severim yok izin vermiyor çocuk ya, ozaman da ona kızıyorum biraz rahat birak beni diye, sonra vicdan yapıyorum yemin ederim oturup ağlayasım var, bazı günler bir saat izin veriyor iş yapmama bazı günler mesela bugün sadece bi miy miy ağlama sesi bacağımdan ayrılmıyor parka cikalim diyorum yok diyor ağlıyor.
Bide acıma duygum da yok oluyor bu gibi durumda çocuk ağlıyor ben öyle boş boş bakıyorum kendime de kızıyorum ama elimde değil, en azından bi yemek yapayım bari değil mi hayır asla mutfağa sokmuyor. Siz nasıl başarıyorsunuz Allah aşkına nerde yanlış yapıyorum