Anne, çocuğu istemiyorsa veya çocuğun bakımıyla ilgilenmek istemiyorsa, çocuğun velayeti anneye değil babaya verilebilir.
Çocuğun velayeti annede iken, annenin sonradan evlendiği yeni eşinin çocuğa fiziksel veya psikolojik zarar verdiği tespit edilirse, velayet değiştirme davası sonucu velayet çocuğun babasına verilebilir.
Anne çocuğa bakamıyor ve çocuk zarar görüyorsa, sürekli başına kaza geliyorsa, fiziksel veya psikolojik şiddete maruz kalıyorsa, annenin psikolojik rahatsızlığı çocuğun bakımını olumsuz etkiliyorsa, çocuğun velayeti anneye verilmez.
Annenin sağlık durumu kötüyse, çocuğun velayeti babaya verilebilir.
Anne, kötü alışkanlıklara sahipse, fiil ehliyeti yok veya akıl hastalığına sahipse, hakim velayeti anneye vermez.
Annenin çocuğun duygusal ve fiziksel ihtiyaçlarına yeterince karşılık verememesi, uygun yaşam koşullarını sağlayamaması, alkol ve uyuşturucu madde bağımlılığı gibi sorunlar varsa, velayet anneye verilmez.
Annenin genel ahlak kurallarına aykırı bir yaşam tarzı varsa, örneğin hayasızca bir yaşam sürüyorsa velayet hakkı anneye verilmez.
Annenin kısıtlanması, tutuklanması veya cezaevine düşmesi durumunda, çocuğun velayeti anneye değil babaya verilir.
Anne, aldatma veya güven sarsıcı hareketlerde bulunarak eşine karşı sadakat yükümlülüğünü ihlal ederse, bu durum çocuğun velayet hakkını doğrudan etkilemese de mahkeme nezdinde olumsuz bir izlenim bırakır. Mahkeme bu durumda çocuğun velayet hakkını babaya verebilir.
Hakim velayet hakkını kötüye kullanan tarafın velayetini geri alınabilir. Örnek vermek gerekirse; anne çocuğun babayla kişisel ilişki kurmasını engelliyorsa, görüştürmüyorsa ve velayet hakkını kötüye kullanıyorsa, çocuğun üstün yararı gözetilerek velayet babaya geçebilir.
Mahkeme velayet kararını verirken, çocuğun bakım ve gözetiminin hangi ebeveynin yanında daha iyi yapılacağını dikkate alır. Eğer çocuk henüz anne bakımına ihtiyacı olacak yaşta olsa bile, babayla kalmanın psikolojik ve fiziksel açıdan daha iyi olacağı tespit edilirse, velayet anneye verilmez.