Bir evliliğin başı neyse sonu o oluyor gerçekten bir adamın değişmesi için uğraşmayın . Çünkü zerre değişmiyorlar. Hele ana babacı olan adamdan ön kat uzaklaşın. Diyeceksiniz ne oldu şimdi buraya 8 yıllık evliliğimde başımdan geçen şeyleri anlatmaya ne mecalim var ne de sözcükler yeter kısacası küçücük sebepten ötürü kavga çıktı ve ben artık dolmuşluğun verdiği hınçla boşanacam dedim senden kriz geçiridm. Bana bir. Ton hakaretten vs sonra tabi. Neyse kızımı hazırladımı çıkacakken o aldı gitti kızı bende sakinleşmek için oturdum mutfakta geldi hadi giyin hazırlan madem boşanmak istiyorsun seni annelere bırakacam dedi neyse bende tamam dedim. Hazılanıyordum kızımın eşyalarunı bavula koydum. O da o sırada çayı ısıttı bir bardak doldurdu içmeye başladı gezerek. Sonra bende hzırlandım annemin kapısına beni attı arabadan inemeden önce eğer inersen benden büyük talakla boşsun dedi. Bende indim annemlere geldim . Bir kaç kez daha gelmiştim ama her seferinde kandırdı geri döndüm bu defa sondu zaten bitti. Annemin de bir sürü derdi var evde sinir hastası annem kardeşlerime bazen bağırıyor kızım korkuyor bazen diyorum ben bunu neden yaptım kızıma kendi evi gürltülü annemib evi öyle bu şekil bir hayata neden getiridm büyüyünce ona ne hesap vericem ben bilmiyorum. Kusura bakmayın içim dağ gibi oldu sığmadı bir yere buraya yazdım haykırışlarımı.