Iyi aksamlar arkadaslar bugun 2. Postum bu. 31 yasindayim 2 yasinda bir oglum var 23 haftalik hamileyim surpriz bir hamilelik. Kizim dogana kadar oglum 30 aylik olacak. Esimin cok destegi yok 6 ay 12 saat calisiyor annem bazen kardeslerim destek oluyor. Okul zamanlari annem ogluma bakmisti kizimda da nasipse oyle olacak. Oglumda yarim gun krese gidebilir diye dusundum. Kafam da birseyleri netlestirmesem bile kabaca boyle bir plan yaptim. Maddi anlamda da bakacak gucum var. Fakat ne hikmekse benim suan ki hamileligim baskalarina dert olmus durumda . En yakin cevremdekiler bile hadsizce yorumlar yapiyorlar. Ben hassas zamanimda olmama ragmen tepki vermiyorum. Yoksa bakacak olan benim derim gecerim ama demiyorum. Biri yine mi hamilesin yazmis, bugun pazarda karsilastik bir akraba ile yzuune soyluyom bu cok erken olmus dedi. Biri annen ayvayi yedi o bakiyor sonucta dedi, annem birilerine soylemis akrabalrdan benim icin uzulmusler oyle dedi, yakin bir aile tanidigimiz kadin bundan sonra baglat tuplerinu dedi. Kendisinin 3 cocugunun olmasi disinda sorun yok. Acaba baskalarinin hayatlarina cok mu mudahale ediyoruz veya bu aciksozluluk mu oluyor sizce