Kesinlikle bebeğimin varlığına şükreder her anının tadını cıkarmak isterim. İlk bebegımde lohusa depresyonu yaşadım ve kimse de anlamadı ben omuzlarıma binen ağırlıgı kabul etmekte zorlandıkca nasıl yaptıysan öyle bakacan dediler . Bebegıme baktım herşeyine karıstılar. Şimdi kimseyi karıştırmayacagım hiç birşeyine. İlk bebeğimde aşıları yaptırmıstım bunda yaptırmayacagım. Annemi yanıma yöreme sokmayacagım hic bir işe yaramadıgı gibi bir de can sıkıyor. Buzluk hazırlıgı yapacagım bu sefer cunku ilk seferınde aksam 8 lere kadar aç bekledim annem kocama guvenıp yemek felan yapmadı. Çok zordu ya düşününce annemin o bencilliğini unutamıyorum.