bir keresinde annemin adağı vardı. kasapla konuştu, kasap kendi eti parçalayacak. biraz kemikli et, biraz et, biraz yağ. herkese eşit olsun dedik. kasap yaparım dedi. yaptı bakmadan dağıttık birazını. sonra annem evdeki poşetleri açtı bir de ne görsün kuru kemik ve yağ. bütün poşetler. verdiği komşulara sordu, onlar da aynı. nasıl utandı annem ve gitti hesap sordu kasaba ama aldığı paraya baktı.
niye anlattım, bu şekilde olduysa bir şey diyemem ama bilerek de böyle verilmez ayıp, haklısın