Doğum yapalı 35 gün oldu sezeryan ile ve o günden beri çok kötüyüm uykusuz felan strest sinir eşim hiç destek değil annem ev yapıyor ondan memlekette yanımda ablam kalıyor ise gidip geliyor benim evden neyse herseyi geçtim aksam duş aldım ablam ile elbiseler birikmiş katliyorduk salonda yikananlari eşimde uzanmış tv açık önünde elinde her zaman indirmedigi wc bile elinden indirmedigi telefonuyla oynuyor diğer koltukta oğlum uzanmış benle ablam yerde oturduk camasir katliyoruz oğlum 2 sınıfa baslicak 8 yaşında 35 günlükte kızım var durmuyor hep ağlıyor yemek bırak su bile zor içiyorum eşime dedim ki bize bir kahve yaparmisin içelim bir den bağırdı ben de yorgunum asıl sen yapman lazım kalkıp ne demediki bende ağzıma geleni saydım ordan oğlum da ne olcak bir kahve yapsan annem yemek dahi yiyemiyor dedi küçük koltuğun yastığını babasına attı ama şakasına attı birden eşim aldı o yastığı çok sert şekilde yerinden kalktı çok çok hızlı sert şekilde o yastığı oğluma fırlattı bağırdı yeter karşında baban var saygısız felan dedi çocuğa bağırdı çocuk ağzı açık böyle kalbi durucakti neredeyse şoka girdi rengi kireç gibi oldu eşim o koltuktan öyle bir hisimla kalktı ki düşünün koltuk yerinden oynadı ve koltuk ayağı çıktı yerinden. Ablam çok kötü bağırdı eşime birdaha sakın sakın bu çocuğa elini kaldıramazsın kendine gel dedi eşim odaya gitti aldı eline telefonu bir vicdan bile yapmadı özür bile çocuktan dilemedi. Ben çok kötü ağladım ablama dedim beni götür korkuyorum bana da çok kötü davranıyor psikolojik baskı yapıyor ablam dedi bu yaptığını babama soylucem felan dedi sana böyle yine yaparsa al çocuklarını çık gel baban evi sana hep açık misler gibi dedi geçinip gideriz. Ve eşim af edersiniz bir yerleri kalktı. Çünkü cebinde parası bile yoktu bir maaşla zar zor gecinirdik ta ki babam ona destek oldu araba sahibi etti öyle şuan herkes babam sayesinde eşimle arkadaş olma peşinde cebi para dolu altında servis arabası felan filan babam da sırf ben ve cocuklarimin hatri için eşime destek oldu bizde perişan olmayalım diye şimdide kalkıp ben yaptım ben olmasam hiç bir şey olmaz bilmem ne diyor oğlum belki gün içinde 10000 kez baba baba diyor cevap bile vermiyor telefondan başını kaldırıp. Oğlum parka gitmek ister her seferinde yok diyor işten geldim yorgunum diyor eşim benle ogluma öyle muamele yapıyor ki bağırıyor çağırıyor gören sanar ki bilerek yapıyor cekip gidelim diye öyle bir soğudum ki hele dün ogluma onu yaptiktan sonra ben ogluma bazen kızıyorum bir şey yapınca azcık sesimi yukseltsem çağırıp öpüyorum özür dilerim diyorum ama adam çocuğa vurmayı hak görüyor içimde fırtınalar kopuyor resmen ve eşim porno felan izliyor telefonda sürekli yakalıyorum daha bugün dedim mesaj attım birdaha görmek istemiyorum sen başka kadına bakarak kendini tatmin ediyorsun felan burda aldatmaktir dedim cevap dahi vermiyor önceden bize tapan adam gitti bu nasıl ki durumları düzeltti bize köpekten öte muamele ediyor resmen ağzımı acamiyorum açlıktan ölsem bir bardak su getirip vermez bana yorgunum işten geldim yok kolaysa gel kendin calis ben evde oturim diyor bense gece uyumayip gündüzleri de ağlayan surekli saatlerce uyanık kalan bebekle uğraşıyorum krize giriyor bebek dün en sonunda ağladım yeter al canımı allahim diye yorgunluktan