Uzun olacak ama anlatmak istedim, okumak istemeyen okumasın :)
Birkaç gün önce kaynanam bahçeye çağırdı, bahçe birkaç sene önce aldıkları İstanbul'un dışında bağ ektikleri arazi, prefabrik ev falan yapmışlar. Güzel bir yer, toplanma yeri gibi. Herkes müsait olunca bazı haftasonları gider, kaynanam kayınpederim de her haftasonu gider.
Neyse işte kaynanam kızları oğulları damatları gelinleri çağırdı, gittik. Benim oğlan da ben de felaket hastayız ama kaynanam ve kayınpederim özellikle beni çağırıyor ki ben gidince haremlik selamlık yapmak zorunda kalıyorlar. Ama büyük eltim buna çok büyük karşı yani haremlik selamlık yapsak bile erkeklerle oturmaya çalışan biri.
Ben görümcemle hazırlık yapıyorum 6 aylık hamileyim ve üstüne öksürüklü hastayım, gece boyu oğluma baktım diye de uykusuzum. Her şey üst üste gelmiş ama bunun konuyla alakası yok :) sadece her şeyi algılayacak süper zekada değilim yani.
Sonra herkes geldi tabi erkekler de geldiğinden ben arka odaya kaçtım, çarşafımı bile bir an olsun çıkarmadım. İçeride neden 2 farklı masa kurduğumuzu soruyordu büyük eltim, ben doğum günü yapacağım falan dedi teke indirmeye çalıştı. Kaynanam da sağolsun yedikten sonra kurarsın masanı gibi bir şeyler söyledi. Erkekler dışarı çıkıp kendi masalarına geçince ben de salona geçtim, tüm sofrayı hazırlamışlar çoktan. Oturdum 2 görümce 3 elti ve çocuklar yemek yiyoruz.
Görümcelerim ve küçük eltim beni severler ama anlamadığım şekilde büyük eltim beni sevmiyor, ben de benimle konuşmayan biriyle hiç muhatap olmuyorum. Olmaya defalarca kez çalıştım ama o karşılık vermedi. Hatta Ramazanda iftar yemeği veriliyordu sırasıyla, onun zamanında benim kadın erkek karışık oturmadığımı defalarca görmesine rağmen kendi evinde karışık yapmış ve ben gelince bana bir tabak verip mutfağa koymuştu. Normalde içerlemem böyle durumlara kârdayım diye düşünürüm ama görümcelerim yanıma gelmek isteyince ayıp bir şey olduğunu idrak etmiştim.
İşte bu defa da sofrada herkes benle konuşuyor, herkesin 2 çocuğu art arda olmuş beni tebrik ediyorlar vs ama o ısrarla en güzeli 1 çocuk deyip değişik tepkiler veriyor. Büyük görümcemin kızları kimseyle konuşmaz, o sırada durmadan benimle neşeli neşeli konuşuyorlar buna da gıcık oldu yani yüzünden her şey belli.
Sonra doğum gününü hazırladı işte, kendi evinde bir daha yapacak ama aileyi çağırmamak için herkes toplanmışken aradan çıkartıyor. Ben yine kadın erkek karışık olacağından odaya kaçtım. Eşim de arazinin çevresini dolaşıyormuş. Bizim aile resimlerde falan yok yani, 2 taraf da mutlu. Biz resimlerde olmayı sevmiyoruz, onlar da resimlerde bizim olmamızı sevmiyor. Benim düğünümde bile resimlerde ben yoktum yani hep onlar vardı.
Eşim geldi ben hep odada kaldığım için beni gezdirecekti, arkamıza 2 görümcem ve görümcemin kimseyle konuşmayan büyük kızı da takıldı. Benim oğlanla birlikte. Arabayla gezdik biraz oturduk falan güzelce yalnızlığın keyfini çıkardık.
Dönerken baktık 2 eltim de yürüyerek geziyorlar. Halbuki onlar doğum gününün arta kalan şeylerini topluyorlardı. Dönüşte arabaya almayı teklif ettik "Bize sormadan gitmişsiniz şimdi de gidin" dedi büyük eltim. Eğer bilinçli bir gezi olsaydı haklıydı ama bu sadece eşimin beni gezdirmek istemesiyle oluşan bir geziydi ve diğerleri bize sormadan peşimize takılmışlardı. O yüzden sormak diye bir şey olmadığı için gereksiz bir konu oldu.
Biz de döndükten sonra eşyaları aldık, hastayız diye erken çıktık çünkü artık belim kopmuştu. Ben sofrayı kurmadım diye de full paket ben kaldırdım, tüm bulaşıkları falan ben yıkadım. Diğerleri süpürdü doğum günü falan hazırladı. Oradan kalma bir ağrım vardı zaten o yüzden erken gittik.
Olay bu. Ben anlamadım ama giderken eşim dedi ki; "Bu kadın seni, abim de beni sevmiyor. Neden?"
Sebebini bilmiyorum ama ben de böyle hissediyorum.