Büyük konuşma bence. Hep en büyük darbeyi en güvendiklerinden yiyor insan.. benim annem olan insan, daha ben sokakta oynayan küçük bi çocukken, sesi dışarı gelecek şekilde, babama beni kötülüyordu.. İlk travmamı ben o gün yaşadım. İlkokula giden bir çocuk, ne yapmış olabilir? Daha önce uyarmadığı bir konuydu üstelik şikayeti. Babam bana fazla düşkün olduğu için, kendince beni kötüleyip babamı soğutmaya çalışmış. Kendisi itiraf etti yıllar sonra, "seni kendime rakip gibi gördüm" dedi. Öz annem! Sonra neler neler yaptı öz annem. Bana yılan dedi, şeytan dedi. Allah şahit, zerre kadar art niyeti olmayan bi insanım. Ama demek ki beni hep gözünde kötü görmüş. Doğduğumda, beni babanneme benzettiği için emzirmek istememiş. Daha neler neler..