DİKKAT, KORKACAK OLANLAR OKUMASIN! (Uzun)
●Ben çok yaşadım. Öyle böyle değil, kendimi bildim bileli gerek rüyada, gerek gerçekte pek çok defa, pek çok olay başıma geldi. Ve başına gelen insanların yanında da olay vuku bulurken çok bulundum.
Hocalığımın ilk senesi, daha yeni icazet almışız. Bir medreseye girdik ama birkaç ay içinde taşınmak zorunda kaldık. Bir binanın çatısında geniş bir evdi. Ben şimdi 2 hafta diye hatırlıyorum ama ders notlarına bakınca ancak 1 hafta kalabilmişiz orada.
Tavanda yürüyen çocuk sesleri, su içerken sırtımıza dokunan biri, bir odada yemek yerken diğer boş olan odada biri yürüyormuşçasına koridora yansıyan gölgeler, ayak sesleri, kaybolan eşyalar, her yerde ekmek kırıntısı bulmamız, balkon kapısının üstünde kilit olmadan içeride biri olunca kilitli kalması ama kimse olmayınca açılması, her gece balkondan gelen yavru köpek sesi, talebelerin korkması üzerine onlarla birlikte aynı odada yatarken kapı kolunun aşağı yukarı şekilde açılmak için zorlanması... daha neler neler. Hemen taşındık oradan.
● Başka bir zaman da yine medresedeyken yeni bir talebe geldi, kız sara hastası (epilepsi) nöbet geçiriyormuş. Çok şükür bizim yanımızda olduğu müddet hiç geçirmedi ama çok değişik bir hali vardı. Kapının arkasında birileriyle konuşuyordu. Gece kalkıp banyoda bekliyordu, kütüphaneden kitaplar düşüyordu ama normal düşme değil, sanki aniden kitabı çekersin de odanın ortasına kadar uçar ya, öyle.
Ben böyle şeylerden korkmam, korkanları da onlara hak etmedikleri gücü sağladığı için kızıyorum. Daha bir sürü var da uzun oldu zaten diye bu kadar yeterli.
Peki siz neler yaşadınız?