Çok özür dileyerek söylüyorum ama inşallah benim etrafımda sizin gibi biri yoktur. Bu beklentiyi de aşmış, kafanızda mecbur kılmışsınız.
Öncelikle öz amcanız değil, her ne kadar amcam dediğiniz babanızın hala oğlu (haram ve namahrem olsa bile) yakın olsanız da hanımı için siz dıdısının dıdısısınız. Size, sizinle, sizin adınıza veya hatrınıza hiçbir şey yapmak zorunda değil. Siz o kadın için kaynanasının abisinin kızısınız. Uzaklığı hesap edin diye diyorum.
Kinlenmek, kızmak veya içerlemek gibi bir hakkınız asla yokken bu hali kendinize hak görmüş, üstüne bir de arkasından kötü konuşuyorsunuz.
Vefasızlık mıydı sizi öfkelendiren? En âlâsını siz yapıyorsunuz şu an bu düşüncelerle.
Sizin kocanız değil, o hanımefendinin kocası vefat etti. Dilerse tüm ailesiyle bağı da kesebilir. Kim ne diyebilir?
Bazen insan haddini bilmeli, kim hakkında ne düşünmesi gerektiğini veya kimin hayatına ne kadar dahil olabileceğinin sınırını iyi öğrenmeli.
Kusura bakmayın veya bakın, üzülerek söylüyorum ki sizi böyle bir durumda çok çocuksu gördüm. Belki ben okuduğumu anlamadım ya da siz bir şeyleri eksik yazdınız. Yazdıklarınızdan çıkarımım budur.