Benim iki evladımin arası 13 ay kızlar. İlk kızıma tedavi ile hamile kaldım. Bir gazliydi ki hiç geçmeyecek sanıyordum. Annem de kayınvalidem de rahmetli oldu sıfır desteğim vardı. Geç cocuk sahibi olduğum için korunmadim ve isteyerek ikinci bebeğime hamile kaldım. Kziimin zorluğu, vücudumun ağırlığı, ikinci bebeğimin doğumu birçok sıkıntı ile uğraşırken tek başına mücadele...
Ya şimdi dönüp geriye bakıyorum da. Benim bebeklerim büyümüş bile verene çok şükür.
Hiç bisey kalıcı değil şu hayatta hanimlar ya. Gece uyanmalar, gazlar,huzursuzluk,huysuzluk vs. Neler geçiyor hersey bir süreç. Evet evlat yetiştirmek çok zor, her dönemi zor ama hersey geçici. Öyle size de moral olur belki uykusuzluktan yüzü cokmus , banyo yapamayan, oturup bor kahveyi zor içen, evini temizleyemeyen dinlenmeyen güzel anneler ...