Benimde abim ♥️
En büyüğümüz erkek gerimiz 5 kız. Annem öldükten sonra bize hiç sahip çıkmadı bir gün olsun hatrımızı sormadı. Biz yine de bunu hiç sorun yapmadık annem öldükten sonraki sene iş yeri açtı, durumu çok yoktu. Muhasebeciye ihtiyacı vardı. Beni aradı dedi işte gel abi kardeş çalışalım en kötü asgari veririm, kirayı vs öderim geçinir gideriz. (Öğretmenim ama ön muhasebe kurslarına gittim) Bende çok sevindim maaşı geç genel hayat ihtiyaçlarımızı kiramızı, faturamızı ödese yeter dedim. Yemin ederim size 3 sene çalıştım yanında bir gün adıyla ne maaş verdi ne de kiramı vs sordu. Ve iş yerinin yükü o kadar üstümdeydi ki bütün alacaklılar, verecekliler sadece beni biliyordu. Sabah dükkanı açıyordum 7-8 gibi eve geliyordum hayatımı idame ettirmek için evde makrome, epoksi, penye ip paspaslar vs yapıyordum gece yarılarına kadar. 3. senenin sonunda artık tek başıma mücadele edemez oldum psikolojim çok bozuldu ve evlenmeye karar verdim. Zor kötek evlendik abim söz vermişti düğünden sonra düzenli maaş verecekti. Hatta şöyle düğün yapıldı iki gün sonra iş başı yapmak zorunda kaldım. Eşim 6da evde oluyordu beni saat 9-10 gibi salıyordu. 4-5 ay böyle geçti abim tabiki maaş vs vermedi ve çalışma saatlerini düzenlemedi. Eşimle aramızda büyük bir tartışma çıktı ve bırakmak zorunda kaldım. Böyle anlatıyorum ama o 3 senede ne derece fedakarlıklar yaptım bir abim bir Allah biliyor. Ben işten çıkınca bana küstü zaten diğer kız kardeşlerimle görüşmüyordu. Bir daha da hiç görüşmedi benimle bir sene oldu. Eşi hamileymiş, bende hamileyim. Eşi benden önce doğuracak bir gideyim diye düşünüyorum sonrada gururum el vermiyor çünkü ben onun başını asla hiç bir zaman yere eğmedim benim hatam yoktu.