Bende eşimle çok büyük bir kavga etmiştim sürekli çocukları alıp gidince ben o zaman eşim keyfine bakıyodu bu kavgamda sırf bu yüzden çocuklarımıda almadım 2 çocuğum var ikisinide bıraktım hatta birisi 1 yaşındaydı onu bile gözüm görmedi çünkü anneligimden tut kadinligima oradan tut çok kötü laflara kadar gitmişti en son yetmedi şiddet de oldu 10 gün asla aramadım sormadım içim icimi yedi sabahlara kadar ağladım annemde benle ağladı babamda ağladı kardeşim de ağladı çocuklarımız için ama telefonu kapattım kendimi tutmak için bazen sonra oğlum beni aradı sesini duyunca şiddet falan umrumda olmadı anne gel dedi o an tamam dedim eşimle barıştım sırf onlar için ama hala aynıyız keşke barişmasaydim diyorum bazen onların yanında kavga etmek onları üzmek daha kötü geliyo bana şiddetli bir evliliğin içinde buyumelerindense mutlu iki ebeveyninin yanlarında büyümeleri daha mantıklı :(