Aynı benim anamla abim de böyleler. Bu kadar olmasa da.. üniversite ortamı kötü diye beni göndermedi abim. Evlenince bitirdim üniyi Allah razı olsun eşim destek oldu. Annem bana her zaman "çalışmanı istemiyorum" dedi. Oku ama çalışma dedi. Onu dinlediğim için çok pişmanım.. eşimle yıllarca ekonomik anlaşmazlıklar yaşadık. Şimdi orta yolu bulduk sayılır ama yine de kendi paramı kazanmak isterdim.. aileler bu konuda çocuklarını kısıtlamamalı..
Benim eşimin ailesi de kadının çalışmasını istemeyen bir aile. Yeni evlendiğimizde biri kayınbabamı aradı ve benim yurt müdürü olmamı istedi. Kayınbabam bana sormadan reddetti. Telefonu kapatınca da "sana iş çıktı reddettim" dedi. Keşke çalışsaydım. Önüme çıkan fırsatlar her defasında bana sorulmadan reddediliyor.
Bi de abimin ve annemin gözünde ben gerizekalıyım. Farkındayım. Ama aslında ben onlardan daha akıllı olduğuma eminim. Onlar çok kibirliler. Zamanı geldiğinde hem kendime hem onlara hem de herkese kendimi kanıtlayacağım inşallah.
Sen de güzel arkadaşım, böyle bir fırsatın var madem, eşin onaylıyorsa, ailene laf düşmez. Senin yerinde olsam hiç durmazdım. Fazla baskıcılar. Ayıp ediyorlar. Hakları yok artık sana karışamazlar.