Ben doğru buldum.Hatta çok benzerini yaşadım hatta buraz daha fazla olumsuz tavır söylem ile karşılaştım sadece yaptıklarını söyledim mesafeyi çat koydum.
Ama ben yuzyuze konuşmuştum senin ki yeni versiyon tabi :)) 13.5 senelik evliyim ben.
Sana küçük bir tavsiye vereyim zerre üzülme düşünme..
Bundan sonrasını eşine bırak iyi sağlıklı mutlu huzurlu bizden uzak olsunlar diye düşün.Ve hep öyle dileklerde bulun.Tavsiyem budur.Asla ileri geri etme.
Benimkiler ilk 9 sene gelmek istediler ben kabul etmedim eşime seni ozlemisler git dedim.Asla engel olmadım oğullarına gitti ama mutsuz ettiler geri bana yolladılar esimede olsun hatalarını anlayacaklar senin kıymetini anladıklarında daha bana laf etmeyecekler o zaman kadar sende takılma hiç.Cunku bu artık kişisel birsey onlar için artık konu seni paylaşamamak beni uygun bulmamak vs değil demiştim birkez.
Eşim hatta birnkez annesine senin oğlun kıymetlim benim ya geliyorum ne yapacaksın gelini demiş bir kaç kez
Sonra ben hamile kaldım 3 aylik oldu eşime annelere söyle dedim.(planlı geç anne oldum ) Benim valide yazın memleketteydi öğrendi ilk defa beni aradı tebrik etti teşekkür edip kapattım.Sonra İstanbul geldi ve beni aradı gelmek istediler ilk defa kabul ettim.Bubsure zarfında sadece esimin aile büyükler dede anane babane cenazeye gittim.Baska da hiç birsey yok.Yaklasik 4 senedir bana annem gibi davranıyor ben yine extra birsey yapmıyorum o zamanda saygıda hiç bir şey yapmamıştım şimdi de yapmıyorum aramızda gayet iyi görsen sanki 9 sene iletişimde olmayan biz değiliz onlar başkaları.
Hatta oğlunu yok sayar o kadar diyim sana ..