Çok sevdiğim bir insanı kaybettim

Question

Daha önce çevremden sevdiğim insanları, yakınlarımı kaybettiğim olmuştu. Ama Allah'a şükür evimin içinden bugüne kadar bir vefat yaşamamıştım. İnsanların genç evlatlarını, ebeveynlerini kaybettiğini biliyorum. Bilinçsizce davranmıyorum ama yaşı ya da yakınlığı ne olursa olsun sevdiğin birinin vefatının acısı ağır oluyor.
Ama çevremde buraya yazacağım şekilde hislerimi anlatacağım kimse yok. Yazarsam, onu güzelce anarsam kalbimdeki ağırlık hafifler belki. Onu hiç tanımayan insanların duasını alırsam üzüntüm azalır belki.
Babaannem vefat etti. Yaşlanmıştı, eskisi gibi değildi. Ölümden de ölememekten de korkuyordu. Bana "Kızım ben ölemeyeceğim diye korkmaya başladım." demişti. Ama o soğuk toprak nasıldır, kabir azabı nasıldır diye de korka korka konuşurdu. Hazırlıklıydı da. Kefeni, cenazesinde kullanılacak her şeyi hazır etmişti. 4 çocuğun en küçüğüydü. Tek çocuğu vardı. Annesine babasına senelerce o bakmıştı. Bir evladını küçükken kaybetmiş, babamı da dedemle boşanınca tek başına büyütmüştü. Hayatı hep acıyla, dertle doluydu. 3 ablasını da o uğurladı. Hepsini çok özlüyordu.
Ben dünyaya geldiğim andan itibaren benim hayatımdaydı. Annem babam tarlaya giderdi, biz onunla kalırdık. O yüzden babamdan annemden ne eksik görebilirim? Çok kavga da ettik, küstük de ama her ailede böyle şeyler olmaz mı?
Lisede yurda gittim.  O zamana kadar kucağında yattım, saklayamam. Babalar evi ayırdı, birlikte yaşardık eskiden. Uzağa değil ama aynı avluda başka eve geçtiler. Ben onu bırakamadım. Küçüktüm ama yapamadım. Annemlerle değil, onunla yaşadım. 3 kanallı televizyonuyla, gençliğinde babasıyla yaptığı eski evinde birlikte kaldık.
Kendimi çok hazırladım sanıyordum. Yaşlı, vakti yakın diyordum. Ama insan sevdiği için asla hazır olamazmış. 90 olsa 100 yaşını görebilir diye umuyormuş. Aç gözlüyüz sonuçta.
Hamileyken çok korktum ona bir şey olur da bebeğimi göremez diye. Çok şükür gördü. Bir buçuk yaşına kadar tanıdı onu. Küçük kız diye sevdi, öptü, kucağında yatırdı. Çok şükür diyorum hep. Belki kızım onu hatırlamayacak ama onların birlikte hatıraları bizde hep kalacak.
Aslında her ay geliyordum. Yazın uzun uzun da kaldım. Ama havalar soğudu, çocuk da sobalı evde hasta oluyor diye 3 aydır gitmemiştim. Neden diyorum kendime? Ne olacak azıcık üşüseydi de bir kere saha görseydin? Bir kere daha sarılsaydım o gitmeden. En azından son telefon konuşmamızda helalleşmiştik. Gideceğini hissetmiş gibi.
3 gecedir soğuk toprağın altında. Alışamıyorum. Ben uzakta yaşıyor olsam da telefon açtığımda sesini duyacağımı bilmek yetiyordu. İnsan doğduğu andan beri parçası olan bir insanı nasıl unutur?
En çok koyduğu an, cenazesini yapıp geldikten sonra herkes başka odada otururken "Diğer odada yalnız kaldı, onu da çağıralım buraya" diyecekken gittiğini fark ettiğim andı. O an göğsüme oturan ağrı çok başkaydı.
Mezarlıktan korkma devrini kapattım. Gerçekten de insan çok sevdiği birini gömdüğü gün korkmuyormuş. Hep çekinirdim, şimdi mezarına sarılıp orada yatasım geliyor onunla. Yalnızlıktan çok korkardı çünkü. Birileri çekiştirip götürüyor.
3 yaşında ölen oğlunun yanına gömülmek istemişti. Şimdi yanı başında. Dip dibeler. Allah'ım ona merhamet etsin. Nolur çok özlediği evladiyla, ailesiyle sarılıyor olsun şimdi.
Benim bu kadar canım yanıyorsa 70 yaşındaki babamı düşünebiliyor musunuz? Bir tek anne oğul olarak 70 sene. Babası bırakıp gitmiş tek evlat. Hep annesiyle yaşamış bir adam. Her bulduğu boşlukta ağlıyor koca adam. Acısını çok iyi anlıyorum.
Kalabalıklar doluyor evimiz. Hem iyi geliyor hem canım yanıyor. Ben en sevdiğim gideli 3 gün olmuş, herkes gülüyor. Başımda bir ağrı. Ben de bazen gülüyorum, somurtsam laf ediliyor. Ama ne zaman gülsem içime bir ağlama çörekleniyor. Bağıra bağıra ağlamak istiyorum ama yalnız bile olsam tutuyorum kendimi. Yattığı yerde canını yakmak istemiyorum.
Biliyor musunuz, tam istediği gibi gitti bu dünyadan. Hiç başkasının bakımına muhtaç olmadı. Yemeğini yemiş, çayını içmiş. Sonra birden kötüleşmiş. Babam elini tutup öperken hiç sıkıntı çekmeden, sızlanmadan vermiş son nefesini. Vasiyetiymiş, kötüleşirsem ambulans çağırmayın. Hastaneye götürmeyin. Evinde, sıcak yatağında gitti.
Cenazesine ancak yetiştik. Yıkamışlardı. Rahatladım ne yalan söyleyeyim. Hadi sen de gir yardım et deseler kaldıramazdım. Ölü yüzüne bile bakamadım. Onu son gördüğüm haliyle hatırlamak istiyorum. Hala konuşurken gülerken.
Daha çok yazarım ama ne gereği var? Buraya kadar okuduysanız teşekkür ederim. Bir fatihayı eksik etmeyin.
İnsan empati yapardı sevdiklerini kaybedenlere ama ben bu kadar ağır olduğunu tahayyül edemezdim hiç. Artık daha iyi anlıyorum. Bu acı böyleyse anne baba evlat acısını Allah kimseye yaşatmasın.
Hepinize sevgi ve dua ile. Sağlıcakla kalın.   <!-- /data/user/0/com.samsung.android.app.notes/files/clipdata/clipdata_bodytext_250110_132414_772.sdocx -->

Answer 1

Sonuna kadar usul usul okudum. Kalemin iyiymiş, çok güzel çok duru yazmışsın...

90 olsa 100'ü görür diye umuyormuş insan kısmında öyle haklısın ki. İnsan asla yetinmiyor.

Ben de  geçen yaz anneannemi kaybettim. Seninki gibi bağ kurulmuş bir anneanne torun ilişkimiz de yoktu. Evlat ayırırdı rahmetli, oğullarından olanlar has torundu. Biz kızının çocukları pek yoktuk kalbinde de dilinde de. Dedem ondan önce rahmetli oldu, anneannem kalakaldı bir başına. O çok sevdiği oğulları bakmadı. Annem baktı. Yazları 50 derece Alanya sıcağında baygınlıklar geçirince yazın dayılarda kışın annemde kalsın diye karar alındı. Dayımlar hiç memnun olmadı tabii. Tam 11 sene 6 ay annemde, 3'er ay dayılarımda kaldı. Ne zaman annemin sırası gelse anneannem bitlenmiş olurdu, 40 kiloya düşmüş, çeşitli hastalıklar geçirmiş olurdu. Annemle bitlerini temizler, hastalıklarını iyileştirir, bakımını yapar 50 kilo eder öyle verirdik dayımlara. 

En son 2023 yazında dayımın sırası geldi ve istemeye istemeye aldı. O sene dayımlarda yengem şiddet uygulamış. Komşular dayanamamış polis çağırmış. Polis anneanneme el koymuş, bakımevine yatırmışlar. Rahmetlinin bir gözü görmediği için engelli maaşı vardı. Dayım maaşına el koyduğu için vasisi dayımdır. Bakımevine gidince de dayımdan başka kimsenin bilgisi olmadı tabii. Bakımevi vasisine haber vermiş sadece. Bize söyledikleri "İyi işte annem nasıl olsun, namazını kılıyor Kuran açıyoruz dinliyor maşallahı var" Bakımevinde hem bakımsızlık hem de gördüğü şiddet yüzünden kötüleşmiş. Hastaneye kaldırılmış. Vasisi dayımı aramışlar, gitmemiş... O hep kayırdığı, kolladığı oğlu gitmemiş... Emekli maaşını, engelli maaşını alıp rahmetlinin üstüne ne varsa kendi mülküne geçiren ve kadını bu hale getiren oğlu gitmemiş... Hastanede yoğun bakıma alınmış, hastane dayıma ulaşamayınca anneannemin eski bilgilerinden diğer dayıma ulaşmış. Hastaneye en yakın bendim, atladığım gibi ilk görüşe gittim. Hasta yakını olarak kendimi kaydettirdim. Yoğun bakımda gördüğüm 5 dakika 50 sene gibiydi... Öyle bir hal ki, şuur yerinde acı çekiyor, ama kalkamıyor seslenemiyor bile... İnliyor. Bağırıyor. Fakat hiçbir şey yapamıyor... Beni bildi, annemi sayıkladı. Vücudu mosmor. 25-30 kilo var yok... Yanında tuttum kendimi. Çıkınca midem bulandı, kustum. Böğürerek ağladım. Hiç kimse, hiç kimse böyle ölmeyi hak etmiyor... Allahım, en iyisini sen bilirsin, bu kadını her şeye rağmen affet ve acılarından kurtar dedim. 48 saat sonra vefat etti... 

Son gören bendim. Hasta yakını ben olduğum için vefatını bana bildirdi hastane. Morgda ben teşhis ettim, yıkamaya ben girdim... Rahmetli klozet kullanamazdı. Keşke dedim, keşke klozetsiz bir eve taşınsaydım da anneanneme her şeye rağmen dayım yerine ben baksaydım... Bana sövse de, annemi bizi hiç evlattan saymasa da ben baksaydım da böyle ölmeseydi...

Her hikaye babaanneninki kadar güzel bitmeyebiliyor. Anneanneme hakkım varsa helal olsun. İnşallah dünyada ettiklerini o yoğun bakım odasında ödemiştir de gitmiştir diye dua ediyorum...

Comments

İşte hep bir pişmanlık

---

Hep günahları affolsun çok istediği cennete girsin diye dua ediyorum. Pişmanlığımı bastırmak için sanırım.
Anneannemden sonra kesinlikle huzurevinde yaşlanmaya karar verdim. İnsanın evladından bile beklentisi olmamalıymış, çok yakından tecrübe ettik.

---

İçim acıdı nasıl insanlarmış Allah rahmet etsin yinede

---

Anne böyle olunca evlatlar da çok farklı olmuyor. Sadece annem, hayatının en büyük şansı babamla evlenerek ailesinden çok farklı biri oldu. Dayılarım da şu an evlatlarından çekmeye başladı bile. Allah da büyük, anneanneme layık gördükleri yaşlılık kendilerini de bulacak görünüyor. Annem dayıma da yengeme de dava açtı vefattan sonra. Hala sürüyor. Hem bu dünyada hem diğer dünyada adalet peşlerini bırakmasın inşallah.

---

Aynısını Benim babaannem yaptı diyebilirim. Çocuklarını değil de erkek torunlarına baktığını bize hiç bakmadı. Babamın çalışmadığı dönemler sürekli alkol aldığı. Annem yine fasulye tarlasına gidiyorduk yevmiyeye sadece şimdi daha 8 aylık ben 8 yaşındayım Bir ağaçtan bir başka ağaca sancak kurmuş annem onu sallıyorum.  Ben de çocuğum tabii oyun oynamak istiyorum ya da uykum geliyor. Selelerin içine giriyorum kendi kendime oyun oynuyorum. İş veren kızıyordu selelerin içine girdiğim için kimi de oynamama ses çıkarmıyordu ya insandan insana fark var işte. O yüzden hep yaşadıklarımızdan ders almak lazım iyiyi de kötüyle görüyoruz kaçınılmaz bir son hepimizi bekliyor. İşte annem yalvarıyordu ne olur Benim çocuklarıma da bak yani babaannem ısrarla onlar kız kendilerine bakarlar diyordu 8 yaşında 8 aylık nereye bakacaksın ya bu böyle senelerce geçti işte 12-13 yaşıma kadar. Ve şimdi o çok sevdiği baktığı emek verdiği torunları babaanneme küstüler ve babaanne tabii onlara yemek verdiği için çok üzülüyor vefasızlıktan bahsediyor. Hâlâ kendi yaptıklarını hiç düşünmüyor hep başkalarının ona yapmış olduklarını düşünüyor.

---

Sen ben senin şu an en çok şu aldığın kısmı üzüldüm keşke alaturka tuvalet gibi eve taşınsaydım da ben baksaydınız dediğin kısmı o yüzden bazı şeyleri önceden görmek lazım pişman olmamak için. Gerçi bir söz var ya Ne yaparsan yap pişman olarak öleceksin diye.

---

Herkesin hayatı ne kadar da zormuş. Eskilerin sevgisiz, katı kalpli, ayrımcı tutumunu bir yerlerde kırabildiğimiz için şükrediyorum. Her şeye rağmen iyi kalmak ve iyi olmak isteyen bir sürü insan var demek ki diyorum.

---

Sesli klavye ile konuşarak yazdırdığım için bazı kelimeleri tam düzgün yazmıyor kusura bakmayın

---

Allahın adaleti buluyo ama pişman olduklarında iş işten geçmiş o ayırdıkları evlatların eline bakar hale geliyolar çevremde de çok gördüm hiç şaşmıyor

---

İki farklı hayat iki farklı ölüm...
İkinizinde cümleleri boğazıma düğümlendi
Rabbim mekanlarını cennet eylesin :(

---

Allah taksiratını affetsin mekanı cennet olsun rabbim çektiği o sıkıntılar mükafatı olsun umarım dayın da aynısını yaşasın

---

Okurken ne hissedeceğimi şaşırdım. Eskiden ne yapmış olursa olsun yaşlanınca ona iyi baktığınız için Allah size de güzel günler nasip etsin. Ayrıca ayırdığı evladının yaptıkları da midemi burdu. Dayiniz hesabını illa verecek. İnşallah anneanneniz de çektiği acıların karşılığında huzur bulmuştur. Ne olursa olsun yaşlılığında kimseye kötülük yapılmamalı. Çok çok yazık. Allah rahmet eylesin. Herkes de
Sizin gibi vicdan sahibi olamıyor.

Answer 2

Allah rahmet eylesin. 

Answer 3

Yazıp vedalaşman iyi olmuş,  içinde kalmasin. Cok uzundu okuyamadım ama eminim kıymetli duygularındır Allah rahmet eylesin,  sevilmek insani ölümsüz kılıyor 

Comments

Allah razı olsun

Answer 4

Başın sagolsun canım ama aşırı uzun okumadım çoğunu 

Comments

Allah razı olsun

Answer 5

Allah rahmet eylesin yeri mekanı cennet olsun inşallah okuyacağım bugün babaannenin adını soy adını söylermisin ruhuna okuyayımm

Comments

Meryem ötken Allah razı olsun

---

Ne demek Allah senden de razı olsun babaannen için dua topluyorsun büyük sevaba giriyorsun

Answer 6

Allah rahmet eylesin mekanı cennet olsun inşallah 

Comments

Allah razı olsun

Answer 7

Öyle güzel öyle okunaklı yazmışsın ki duyguların şu an benimle haşır neşir. Allah sizi cennetinde buluştursun inşallah. Allah rahmet eylesin mekanı cennet olsun 

Comments

Amin Allah sizden çok çok razı olsun inşallah

Answer 8

Ben 4 yıldır alışamadım. Her fırsatta anarım. Eşim hep derki annenle yaşadıklarını bu kadar anlatmazsın. Saniyordum ki babaannemi bir tek ben bu kadar seviyorum. Meğerse seven çokmuş.. Herkes ona anne diye hitap ederdi. Torunlar bile. Ben nene derdim , o kadar çok hoşuna giderdi ki..

Canim nenem, seni gerçekten çok özledim. Seni seviyorum. 

Comments

Sizinle aynı duyguları hissediyorum. Sağlığında da geleni çoktu ama 1 haftadır evimiz hep dolu.  Çok yalnız hissederdi bilseydi onu hatırlayan anan bu kadar çok insan var ne düşünürdü diyorum. Ben de zamanla geçecek diye umuyordum ama geçmiyormuş demek ki. Biz de annemden daha yakındık, böyle olmayan anlamiyor zaten ne olacak ninendi deyip geçiyor. İnşallah bir gün yine kavuşuruz sarılıp koklarız

Answer 9

Sonuna kadar okudum acını çok hissettim Rabbim mekanını cennet etsin. 3 kulhüvallah 1 elham okudum Allah ruhuna göndersin

Comments

Allah sizden razı olsun

Answer 10

Allah rahmet eylesin:( 

2023 haziran ayında dedemi kaybettim bende. 

Öldü diyemiyorum hala kabullenemedim gidişini. Annem ve babam ayrı olduğu için doğduğum günden beri hep yanındaydım. Evlendirdi,  çocuğumu gördü çok şükür. Gidişine hazır değildik bir hastalığı yoktu çünkü. Bizim evimizde telefon çekmezdi. Vodafone msj atmış arayanı bil diye ondan anlardım ben telefonum çalmış. Tekrar çalıyor... arayan teyzem. Dedeni hastaneye kaldırmışlar acil gel dedi bu ilk yatışı değildi ama hazır değildik gitmesine:( meğer dedemi kaybetmişim benim haberim yokmuş. 2023 den beri içim kanıyor. Bir telefon kadar yakın olan insandan toprağın altına da girsem sarılamayacak kadar uzak olmak o kadar acı ki. Salonumda, mutfağımda hep resimleri var. Dediğin gibi çok şükür biz 1 gün öncesi telefonda helalleşmiştik. Allahım onun günahlarını affetsin. Eskiden mezarlığa ölüden konuşmaya korkarken şimdi ruhunu görsem sarılır ağlarım :( 

Comments

Yazdığınızı ben yazmış gibiyim. O hisler aynı. Ben zamanla bu acı azalır diyordum ama azalmıyormuş. Biz biraz yaşlı insanları uğurladık diye bekliyorlar ki üzülmeyelim ama olmuyor işte. Her yerde onun anısı onun sesi. Ben de şükrediyorum dugunumu çocuğumu gördü birlikte anıları oldu son zamanlarında gönlünü ferahlatti. İnşallah bir gün kavuşuruz sarılırız onlara

Answer 11

İçime işledi yazdıkların. Usul isul da döküldü gözümden. Ben de babami kaybettim en yakın olarak. Anlıyorum o yüzden seni. Mekanı cennet olsun. Rabbim cennetinde kavuştursun sizleri. 

Comments

Allah razı olsun Allah rahmet eylesin. İnşallah hepsiyle kavuşuruz bir gün. Mekanları cennet olsun. İnşallah gittikleri yerde huzurludur hepsi

Answer 12

Başın sağ olsun canım sonuna kadar okudum acını burdan hissettim gerçekten:( 

Evet mezarlıklar içinde sevdiklerimiz olunca çokta korkunç gelmiyor Rabbim mekanlarını cennet bahçesi eylesin size de sabırlar versin 

Comments

Allah sizden razı olsun çok teşekkür ederimm

Answer 13

basiniz sagolsun bende babannem öldüğünde cok aglamistim yüzüm uyusmustu çünkü onunla büyüdüm arkadasim gibiydi soranlar hee yaşı varmis diyordu olsun sevdigim biri genc yasli farkeder mi ki

Comments

Aynı şeyi hissediyorum. Ben de eskiden 80 90 yaşında birinin öldüğünü duyunca ne güzel yaşı varmış falan derdim ama hiç öyle olmuyormuş

Answer 14

okudum canim yattigi yer mekani cennet olsun insallah 

Comments

Allah razı olsun