Geceki postun üstüne açıyorum bu postu.
Kaynanamı aradım. Öyle normal konuştuk. En son sordum sana evi aldığımızı ne zaman söyledi diye. Bilmiyor ayağına yattı hemen. Ne evi dedi. Ben de bizim ev işte anne dedim. Ne zaman söyledi dedim. Benim bir şeyden haberim yok ne evi dedi. Yalan atma şimdi biliyorsun dedim. Hâlâ diretiyor ne evi bana kimse bir şey demedi diye. Anne biliyorum ben sana söylemiş ne zaman söyledi dedim. Sonra güldü. Ayy hatırlamıyorum ki falan dedi. Direkt arkasına bileziği sordum. Ne zaman verdin diye. Ona da unuttum diyor. Vay anasını ya ne akılları varmış analı oğullu. Her şeyi unutuyorlar. Niye benim haberim yok dedim. Ne bileyim öyle şeyleri çok dile getirmeye gerek yok dedi. Dile getirmezsin de ben karısı değil miyim niye haberim yok diyorum ne bileyim unutmuştur diyor. İyi ben de unuturum bundan sonra dedim. Sonra ben biraz üsteledim. Bu sefer alttan alsaydım bu iş devamı gelirdi yine aynı duruma düşmemek için lafları saydım. Sonra dedi aslında bende de hata var sana vermem lazımdı diye. Bir de diyor ki sen bir şey deme annene sordum vs konuşma daha diye. Eee niye öyle diyor anası yalancı duruma düştü oğlu fark etmesin diye. Sa.lak mıyım ben ya onu gizle bunu gizle. Sadece kavgaları dışa vurmadığım için tamam sizin yüzünüzden huzurumu kaçıramam dedim. Ama sinir oldum bunu bil ben yabancı değilim, bundan sonra da ben sizden gizli her şeyi yaparım dedim. Öyle konuştuk. Biri birinden beter.. Akşam eve gelsin Bi pis şey ya. Sinir tepemde hâlâ