Okul hayatımda hep akran zorbaligina uğradım. Lisemi bitirene kadar.. hep dislandim hiç cevap veremedim kimse benimle arkadaşlık kurmuyordu. Çocukluk döneminde de evleninceye kadar hep ailemden şiddet gördüm. İçime kapanik biriyim. Dün çarşıya çıktım yolda bir arkadaşımı gördüm o kadar heyecanlandım ki birşey diyemedim. Konuşamadım konuşunca saçmaladım. Ne diyeceğimi bilemeden konuştum. Arkadaşım da sürekli konuştuğum bir arkadasimdi. İnsanları görünce çok heyecanlanıyorum ne yapmam lazım böyle olmak istemiyorum öneriniz varmı
Yüksek sesle bol bol kitap okuyun. Hatta aynanın karşısına geçip bunu yapın. Evde en kolayı bu.
Yapabiliyorsanız tiyatroya yazılın. Toplum önündeki duruşunuz bayağı ilerler.
Olur canım yapacam sağol
Psikologların saöylediği kendinizi ve diğer insanları gereğinden fazla önemsemeyin
Keşke kimseyi onemsemesemm
Sosyal anksiyeteniz var bu da ne yazik ki temelde ailenizin tavirlari yuzunden. Acikcasi eger kendiniz asamiyosaniz terapi almanizi oneririm. Onun harici grup etkinliklerine katilarak veya hobilerinizi yapabileceginiz kurslara katilarak orda asabilirsiniz.
İki çocuğum var şu an öyle birşey mümkün değil büyüdükten sonra belki olabilir teşekkürler yorumunuz icin
Psikologa gidebiliyorsan git canım baya yardımı oluyor.
Dimi canım hiç gitmedim ki
Yapay zekayla konuşsana yaz derdini valla psikolog kadar etkili çok yardımcı oluyor.
1,454,513 soru
23,871,078 cevap
320,896 kullanıcı