Gurbette ailemden ayrıyım bulunduğum ilçe küçük bir yer ve iki çocuğumdan başka arkadaşım yok eşim gecede çalışıyor hep tek ve desteksiz olmak çok zor gerçekten bazen ağlamaklı oluyorum hep yalnız olmak zor 😣😖😫😭 ve biri 4 biri 3 ay iki çocuğum var anneliği ikinci kez yaşamak da tek olunca zorluyo ayrıca bir tane arkasım da yok burda hep yaşlı insanlar bulunduğum ilçe kuran kursuna gittim ama yine yaşlı teyzeler vardı tek olup aynı hayatı yasayıp yalnız olmak çok zor..
Eminim buraya yazdıklarından daha zor bir hayatın vardır. Bunalmışsındır. Fakat hayat da bize bazen gerçekleri önden önden söylüyor.
Bu yalnızlık dün girmedi hayatına. Sen bu ilçeye dün taşınmadın. Eşin gece gündüz çalışmaya dün başlamadı. Sen bu filmin sonunu az çok biliyordun. Bunu bile bile de aile planlaması yaptın, ,kinci bir çocuğu daha dünyaya getirdin. Ben cesaret edemiyorum mesela. Ailem benden uzakta, çalışıyorum, büyükşehirdeyim ve zamana yetişemiyorum. Bu gerçekler kabak gibi önümdeyken zorlanacağımı göre göre aile planlaması yapmıyorum. Sen yapmışsın, göze alabilecek kadar cesursun demek ki.
Bu durumda yapacağın şey sızlamak üzülmek değil, kendine gelip silkelenip ben zaten bunların olacağını biliyordum, bile bile bu yola girdim, yürümek zorundayım demek. Bunu demelisin. Gerçekleri göre göre bu yola giren biri zorlukların üstesinden gelmeyi de bilmeli.
Aynı durumdayım.küçük 10 aylık oldu daha rahatım.kafaya takmıyorum ev işlerini ve bu zamanlar geçecek diye teselli ediyorum kendimi.arkadaşıö hiç yok çünkü yeni taşındım bu şehre.istemiyorum da çünkü vakit kalmıyor.iki çocukla kendime vakit kalmıyor.kitap okuyarak yalnızlıktan kurtuluyorum.kendine çözümler bulmaya çalış yoksa kafayı yiyor insan.
1,487,935 soru
24,322,949 cevap
345,382 kullanıcı
Lütfen şikayet nedeninizi seçin:
Yüklemek için tıklayın