Ewet canım kanserdi bile bile gitti ama ben küçüktüm kafa 5karış havadaydı annem o heycanla kşla göz arasında içeri girmiş ben kalabalıktan göremedim nasılsa geleceğini düşünmüştüm nerden bilebikirdimki o son görüş son dokunuş. hep içim buruk ona son kez doya doya sarılamadım die kimseye de anlatmadım bunu şimdiye kadar aklıma geldkçe ağlayıp susuyorum yine anlatmıorum ve sanırım bundandırki artık eşim olsun babam olsun kardeşim olsun ewden bakkala bile gitseler gidip öpüyorum Allaha emanet ol diorum ve köşeyi dönene kadar da camdan peşinden bakıyorum belki son görüştür bu diyip heranın kıymetini bilmek gerekmiş