İzin versem neler nelere yapacakta fırsat vermiyorum. Aslında öyle kendini ifade edebilen, millete kafa tutan bir tıp değilim ama söz konusu çocuğum olunca nasıl söylüyorum bende şaşırıyorum. Daha kırkım yeni çıkmıştı kendisi pazara gitmiş ordan da bana gelmiş hava da baya soğuk. Ben çocuğun yanında kalayım sen pazara git dedi evet buraya kadar gayet iyi niyetli. Bende hava soğuk bu havada çıkasım yok hemde çocuk ağlar filan ben yokken aklım kalır eşim manavdan getiriyor lazım olanı dedim. O anda içinden canavar çıktı. Ben senin çocuğunun kolunu bacağını mı kıracam, yiyecek miyim çocuğu, kaynanalar çocuk bakar gelinler iş görür filan filan. Bende ben o gelinlerden değilim bekleme öyle şeyler dedim. Sonra kızım büyüdükçe bi yerlere götürmek istedi ama her seferinde olmaz dedim. İşin garip tarafı kendi çocuğu da 5 yaşındaydı benim kızım doğduğunda zaten senin çocuğun var ona bakmıyor benim çocuğumu istiyor. Gittiği yerlerden hep şikayet geliyor çocuğuna bakmıyor diye. Yani bu işgüzarlık başka bişey değil. Herkes baksın kendi çocuğuna gelin sevin gidin daha ne