eşimle annesi kavga etti bi süre önce. herkes kendi evladını tanır yüzde yüz tanımasa da tanır yani ailesi de az çok tanır kendi oğullarını ama elin kızına laf söylemek kolay olduğu için bana bazı şeyler söyledi ben sadece bi tanesini duydum. neyse bu da değil konu şuan. çocuğumuz olmasını eşim daha çok istedi hep hatta olmuyor sanıyordu bende daha zamanı var yeni evlendik diyordum sen çok soğuksun işte çocuğu da sevmezsin diyordu ama maddi olarak bunun altında zor kalkardık ki tahminlerimizden daha da zorlanıyoruz şuan. manevi olarakta açıkçası ben onun ailesine çok güvenmiyordum kendi annem de çalışıyor yani bi başımayım eşim ne yardım ederse olacaktı. öyle de oldu diyebilirim ben kaynanamın yaptıklarına sustukça başkalarının yanında ağladı ben ona bisey demişim gibi millette bana diyor ki herkesin zor zamanlari olur sanki ben ağlatmışım gibi bunu hastane odasında bebeğim için doktor ararken yaptı bana. yine bisey demedim ne eşime ne de orda ona. daha sonralarında da yalanlar söyledi anladım da yakalandı yani ama yine bisey demedim. ben aileme söylemedim kavgayı ettikelerini o gitti kardeşine anlattı kendini haklı görür gibi kardeşi de kızmış sen yanlış yapmışın demiş. ama artık bıktım kim konuşursa o haklı durumu oluyor ***** sanıyorlar iyice