Ne ailesi ne kendisi sevmiyorum artık bunu fark ettim, boğuluyorum ailesinin de kendinin de yanında. Zaten ailesiyle bir araya gelince hep aksi sinir olur onlarda sanar acaba gelin mi birşey yaptı diye ama halbuki ben ne birşey derim nede onu kızdıracak şeyler yaparım, en ufak şeye hemen bağırıyor, mesela evime paspas aldım bana bir bağırdı bir kızdı niye aldın diye aldı paspası yere çarptı dedim değişiklik olsun eve koyarım diye dedim bitane de omuzuma vurdu halbuki 7 aylık hamileyim isteyerek olmadı bu çocukta. Çok Boşanmak istedim ama kabul etmedi çocuklarım için dayanmaya çalıştım. Dedim çocuklarımı ver senden bir kuruş bile istemem diye. Anneme fazla gelip gitmez Annemde söylenir bak gelmiyor İsmail diye, oda çok üzülüyor annem, varsa yoksa kendi ailesi ben çok sıkıldım artık ve bunaldım çocuklarımı bana verse hiç umrumda olmaz hiç üzülmem boşansak çünkü çok aksi bir insan. Hamileyken çok tepik yediğimi bilirim herkes çok safsın sanki bir şeker versek kanarsın öyle iyisin diyorlar. Ailesinin yanında da bağırıyor vuruyor sus diyorum ses gitmesin şuan bunu yazarken ağlayasım geliyor. Ne yapmalıyım? Bilmiyorum