Sendrom denmez benimkine, kriz benimki. Hiç bir şeye tahammülüm kalmıyor. Sabır sıfır. Anlayış sıfır. Alınganlık ise tavan. Nefret ediyorum o halimden ama maalesef yapacak bir şey yok, idare etmek zorundasın diyorum eşime. Bazen ediyor bazen onun da damarı tutmuş oluyor, o zaman da tartışma çıkıyor. Öyle böyle yuvarlanıp gidiyoruz işte ☺️