Öncelikle anne olmak isteyen herkese yüce rabim anneliği nasip etsin inşallah
Anne olmak bam başka bir duyguymuş bunu anladım ben hikayemiz uzun haberiniz olsun herşeyi anlatmak istedim
39+5 haftalık olmuştuk ve 22 temmuz öğlen 2 gibi hafif hafif sancılarım vardı karnıma vuruyordu bebeğimde kendini çok sertleştiriyor ama sancılarım düzensiz di yarım saat 45 dk da filan oluyordu ben dedim bu sancıyla doğum olmaz hastaneye gitmedim derken akşam oldu filan ben sürekli evin içinde gezindim duş aldım sıcak suya oturdum gece 2 gibi uyudum ama saat 4 oldu sancıyla uyandım sabah 9 kadar sancıyla kıvrandım eşim uyandı çok kötü sancım var dedim işe gitme sonra gelmem zor olur dedim çünkü 1.5 saat çalıştığı yer uzak annemde 1 gün öncesi memleketen gelmişti annemde uyandı kızım nasılsın filan dedi anne sancım var ama bu doğum sancısı olamaz (sanki daha önce doğum yapmışım gibi konuşuyorum 
) öyle böyle derken saat 15:00 kadar evde sancımı çektim artık dayanamaz gibi oldum eşim annem baş ucumda bekliyorlar kurban olduklarım ben eşime yavaştan kalk hastaneye gidecez dedim ordan kaynanam çay demeldi balkona geldi annem de hastaneye gidecez galiba kızın sancıları ağırlaşmaya başladı dedi benim çok ağrım var ama beli ettirmiyorum annem çok hassas üzülmesin diye baktım kaynanam yemek yapalım sonra hastaneye gidelim diyo akşama yemek hazır olsun diyo ben bunu duyunca sinirlendim eşime anneme seslendim hade hastaneye gidiyoruz dedim neyse hasatneye gitik acilden giriş yaptım altan muane etiler 3.5 santim açılmam varmış nst ye bağladılar ultrosyonlultrosyonla baktılar filan doğum başlamış dediler ama malesef hastanede yatış yeri kalmamış bizi başka bir hastaneye gönderdiler aykardır kontröle gittiğim hastanede yer yokmuş ( devlet hastanesi çok normal 
) neyse hastaneden çıktık başka 1 hasatneye gitik ama hastaneye girmeden annem kızım sen sabah kahvaltı doğru dürüst yapamadın önce yemek ye çünkü ıkınamasın dedi doğum korkusu olmasına rağmen yemek yedim hasatneye giriş yaptık tekrar muane filan yaptılar 4.5 santim olmuş açılma yatış verdiler tabi doğumhane yerine yatirmadan önce birsürü ıvır zıvırdan geçtik saat 19:00 gibi yatış yaptılar baktım ordaki birsürü kadın bağırıyor filan 2 gündür burdayım diyenler var bende korktum tamam bende daha 2 gün burdayım dedim aradan 1 saat geçti biratne ebe geldi bana serum taktı bu suni sancımı dedim yok filan dedi bana ama suni sancımış eşim sormuş eşimin durumu nasıl suni sancı veriliyor demişler derken benim sancılar güreşmeye başladı ha bu arada doğum un en zor yanı sancı saat 21:15 filan galiba olmuş yarım fincan kadar sıcak birşey aktı birden ben ebeye seslendim galiba suyum geldi dedim baktı beni çatala aldı suyu patladı ve yatağa aldı serumun içine 1 iğne koydu bana sancın geldikçe ıkın dedi ebelerim çok iyilerdi allah onlardan razı olsun 5 yada 10 dk geçtikten sonra artık bebeğim gelmeye hazırdı ve yatakata biraz ıkındırdılar beni ve acele bir şekilde bi baktım beni doğumhaneye götürdüler ve artık ıkınmaktan sancıyı unutuyor insan kesik atılar bi iki ıkınmada paşam doğdu 39+6 saat 21:40 23 temmuz paşamın ağlayışını duydum o duygu bam başka ordan dikişe aldılar filan dikiş filan umurumda değil uyuşturdular ama ben hisetim sancının yanında deve kulağı
Çok şükür şimdi yanımda ve 14 günlük olduk sormak istediğiniz ne varsa sora bilirsiniz k.b biraz uzun oldu ama herşeyi anlatmak istedim