annemle babam ben 7 yaşındayken ayrıldılar boşanma süreçleri devam ediyordu maddi imkanı yoktu annemin bizi bir süreliğine babaya verdi çalışıp bi ev kurup bizi alacaktı annemde o zaman 24 25 yaşlarında falandı hatta biz İstanbul dışındaydık ama annem bir dünya yol gelirdi her hafta bizi görmek için hiç ihmal etmedi bizi gelince kardeşimle bana öyle bi sarılışı vardıki içine sokardı sonra annem düzeltti durumunu bu kezde babam vermek istemedi annem kaçırdı bizi okuldan o günü hiç unutamam aradı okulu beni istedi yarın sabah okulun orda bekleyeceğim sizi kimseye bişey söylemeyin almaya geliyorum sizi dedi ben çok sevinmiştim annemin bizi alacağı günü sabırsızlıkla beklerdik sonrasında kaçtık anneme geldi aldı annemle yaşamaya başladık bizden hiç vazgeçmedi bir an bile annemin arkasında kimse yoktu ne anne ne baba ne kardeş o cahil cühela zamanında nelerle başettide yılmadı bırakmadı tek başına nelerle savaştı şimdikiler ayrılamam diye korkuyorlar çocuğum var diye susuyorlar asıl çocuk olunca susmamak lazım kadın isterse herşeyi yapar ben annemde bunu gördüm