Oturduğum sokaktan imkanım olsa bir dakıka durmam. Ev Kendimizin ve su an bunu satıp Baska alma imkanımız yok. Komsu dan yana hiç yuzum gulmedi. Sokakta kırk tane cocuk oynuyor sesleri bitmiyor. Karsı komsu balkona cıkıp mahalleliye konser veriyor. Bir de ne yazıkkı duruma yaslı komsumuz eklendi. Bu donemde durmadan bende korkar oldum evde yurumeye evde oldugumuz anlasılacak diye. Misafir gelsin iki dk sonra bizde, eve birsey siparis veririm sana mi geldi neden geldi kendin yap dısarıdan alma diyor. Pazara giderim beni neden cagırmadın diye trip atıyor surat asıyor. Şimdi de eşimle bir yere giderken nereye diye sorup bizle gelmek istiyor. Bildiğin bir kayınvalide valla hı kaynanam dan görmediğimi bundan görüyorum. Evimin duzeni ne bile karısıyor. Gelip bulaşıklıgımın bile yerini degiştiriyor bu halıyı kaldır diyor şimdi kalk yerler toz olmus diyor. Cıldıracagım kıyamıyorum yaslı diye laf edemiyorum ama canımızdan bezdirdi. Artık eşimden bile cekinmiyor grce 11 oturmaya geliyor. Ne yapacagımı bilemiyorum