Kızlar demiştim 3 gün oldu doğum yapalı eve daha dün geldim doğumdan önce korona oldum ben 35. Haftamda cok korkmuştum bebegime bisey olcak mı diye ayrı kalcakmıyım diye cok sükür atlattım koronayı neyse hastane de kardeşim kaldı işinden dolayı ertesi günü de esimin kuzeni kaldı, çocuklarına kaynanam baktı sağolsun yardımı oldu sözüm yok ona hastaneden beraber geldik sonra gitti aksam kaynanamla ve çocuklarıyla geldi, cocugu bebegi öptü birden ellerini yüzüne sürdü kızdım geri çektim oda sinirlendi bana hissettim dün giderkende gelcem dedi cocuklarla zor olcak ama dedi ses etmedim annem var zaten kalıyor kimse olmasa gelmesini anlıcam ama anlamıyorum neyse gitti bidaha bugün kız kardeşiyle çocuklarıyla geldi bilmiyorum lohusalık psikolojisimi kimseyi istemiyorum annem kardeşim eşim dışında telim kapandı açmadım bile o dercee koptum dünyadan bi an kapı çaldı geldiler ellerini yüzünü yıkamadan içeri girip oturdular, çocuk uyuyordu uyanınca ellerini yüzüne sürerek sevdiler içim gitti bişey diyemedim yanlış anlarlar diye ama bi insan bilmez mi zaten virüslü zamandayız ikisi de ellerini yıkamadı sonra aldı yanağına yanağını koydu bende dedim ki yatağına yatıralım kötü oldum şuan bulaşır bişey diye ben kötü biri miyim sorguluyorum kendimi şuan ben mi abartıyorum zaten ağlamakliyım aklıma geldikce sinirden aglayasım geliyor..