Evet bu konuda maalesef ben de aynıyım. Sinirli bir yapım yok ama bazen sabrım taşabiliyor. Dün bebegim akşam 9 'dan gecenin 3 üne kadar uyumadı. Beni o kadar zorladı ki.. O kadar yordu ki... Bir ara dayanamayıp bağırdım sonra korkup ağladı. Pişman olup kucağıma aldım, öpüp sakinleştirdim. Çok pişmanım bağırdığım için. Bir derdi olmasa neden uyumasın gece 3 e kadar dedim. Belki de bir yeri ağrıyordu. Konuşup derdini de anlatamıyor zavallı. Senin bebeğinin de derdini anlatamadığı gibi... Sabırlı davranıp onlara sabir ve şevkat ile yaklaşmamız gerektiğini öğrendim bir kez daha.