Hafta sonu kaynanamdaydık ya pazar gecesi direk anneme geldim eşim bırakmıştı gece çalışacak diye ve boşanmayı kafama koydum her yerden engelledim uzunca yazı yazdm boşanma kararımı söyledim açıklamıştım, ama eşim sürekli yazıp arıyordu, ciddiyetimi anlamadı daha sonra annemi aradı gün icinde beni sordu, annem odada uyuyor dedi. Neyse dün aksam bana dedi sizi görmeye gelcem, bende gelsende göremezsin bitti dedim bakarız gelcem görcem sizi felan diyince ben aradim eşimi başladık konuşmaya, dedim artık bitti ben sürekli annenin laf sokmalariyla ömrümü geciremem cocuktam önce şahsıma laf sokuyordu cocuk oldu cocuk üzerinden laf sokuyor dedim, eşimin dedigi laf şu, annem yüzünden bırak 1 seneyi 15 güne boşanırdık biz ben annemi 1 sene de bu kadar düzeltebildim dedi, her geldigimizde ordan eve tekrar gitmemim sebebi seni savunmam bunu senin yanında yapmam dedi, babama bile şikayet ediyorum yeri geliyor dedi babamda kaynana degilmi hepsini geçti babaaneni geçti diyo dedi, sen gidince odadan çıkmayınca sesi çıkmıyor dimi dedi önceden olsa çıkardı çünkü ben diyorum ki karışmayın ne zaman uyanırsa ne zaman kalkmak isterse o zaman kalksn sizi ilgilendirmez diyorum dedi, gercektende oyle kizlar hafta sonu eşim sabah işe gitti öğlene kadar odada çıkmadım eşim gelene kadar, kimsede ses etmedi bi tek yemeğe çağırdılar ama kaynanamin o çıktığım sürede laf sokmaları eksik olmadı tabi, neyse gecen hafta gitcektik eşim iş var burda sen gelme dedi ben annemde kaldm, eşim gittiginde hani nerde demisler esimde benim karım size hizmet etmek zorunda degil, ben sizden mukellefim ben yapıyorum yeter demiş, ben sana söylemesem de ben seninn her zaman arkandayım ben arkanda olmasam o evde kavga kıyamet eksik olmaz biz 15 günlük evliyken boşanırdık dedi ben annemi biliyorum dedi, sen yokken yapma karışma diyerek bu kadar oldu daha da olcak dedi, biz mesela ordan gelince kızlar hep evde kavga oluyordu esim gidiyordu bi is var diyip köye gidiyordu meger annesine hesap sormaya gidiyormus neden huzurumu bozuyosun neden karisiyosun neden laf sokuyosun diye, tabi ben bunu bilmiyordum eşim büyük yemin ederek bana bunları anlattı, ama ben gerçekten kafaya koymuştum boşanmayı Rabbim biliyor ya çocuğumun olması bile gözümde yoktu bosancam diyordum, ya bakın gecen hafta esim sofrayı kurmuş kaynanamla benim tabagimi yan yana koymuş, tam oturcam kaynanam sandalyeye ayağını koydu bende aldm dıger tarafa geçtim yani ben istemiyormusum yaninda oturmayı gibi gösteriyor, bi sonraki yemekte yine ayni sekil bu sefer telefonunu koydu oturmayayim yanına diye.. Sinsiligine tahammül edemiyorum severek boşanmayı kafaya koymuştum ama eşim anlatınca hak verdim gerçekten kötü birisi biz hep kaynanam yüzünden kavga ediyoruz hep konumuz o baska yok yani.. Şimdi ben ne yapayım?