2018 Haziran ayının son günü hamile olduğumu öğrendim hemde o ay 1 senedir denememize rağmen olmadığı için Dr Dr eşimle gezmistik sizin digal yolla çocuğunuz olmaz demişlerdi 3 Dr da. O ay hiç umudum yoktu ilaçlara baslicaktik eczaneye sipariş vermiştim ki ben ilaçlar gelmeden hamile olduğumu öğrendim mucizem geliyodu hepimiz çok şaşırdık. Sonra 1 Mart 2019 günü doğum yaptım. Dünyam değişmişti olsada hasta olur diyen Dr ların aksine o kadar akıllı sağlıklı bi evladım oldu ki şükürler olsun çok farklıydı 2 ayına yeni girmişti ama.donmeye başlamıştı doğumdan çıktığında ben göremedim sezeryan olduğu için ama sonra bana anlattılar gözü açık çıkmış odaya herkese tek tek bakmış herkes çok şaşırmış. Hamileliğimin 4. 5. Ayında eşimin vefat eden babasını görmustum rüyamda bizim evin buradaki.mezarliktan beni bu arabayla.alip götürdü bişey alalım ben seni geri bırakılan demişti bana bende onla gitmiştim tabi bunlsr sonradan aklıma.geldi zamanla.. bı de sezeryan doğum yapmıştım ilk ayildigimda gördüğüm rüyadan tek bi sahne hatırlıyorum eşimle benim babam rüyamda tabut tasiyolardi hatta sonradan anlatmıştım rüyamı bizimkilere.. bebişim.buyudu 5 ayının dolmasına bı kaç gün vardı o gün o kadar çok yemek yedirdim ki ona sütüm.gelmiyodu.mama.yiyodu mamayı sevmemiş tavuk suyu çorba kahvaltı yoğurt meyveler yiyordu o gün o kadar çok yedirdim ki 1 haftadır yikamamistim hasta olmasın diye yikamam lazim diyorum içimden boşver sonra yıkarsın yedir diyorum o gün hep yedirdim.hep saat başı o da yedi güzel yavrum.. gece uyuduk hiç ağlamaz çok sakindi digdugundan beri o gece uyurken gözleri kapalı o kadar agladiki o ağlamaya uyanmadı bile okudum sabaha kadar hep kucağımda tuttum korktu diye rüyasında sabah 6 da kalktık her sabah olsugu gibi kahvaltı etti 9 a doğru bi daha uyuttum hep gözümün içine bakan o gitti o sabah yerine yüzüme hiç bakmayan bı bebek geldi sanki uykusu var herhalde dedim o yüzden bakmiyo 9 a doğru uyudu yanına yattım bu yaşıma kadar hiç böyle derin uyudugumu hatırlamıyorum her gece onun parmağını tutar öyle uyursun ki kipirdadigi zaman duyuyim diye o gün saat kaçtı tabi bilmiyorum gözümü açtım uyumuşum.farkinda değilim yanımda yoktu.. öyle derin bi uykudan uyandimki gözümü açınca rüyamda doğum yaptım herhalde büyüttüm falan sandım. Sonra onun küçük yatağı ilişti gözüme fırladım saniyede bir sürü şey geciyo aklimdan yuruyo acaba benmi yanlis hatırlıyorum salondan çıkıp gelir o şimdi diyorum hemde ywtaktanmi dustu acaba sitede bakmak istiyorum.yatagin adasına ama.bakamiyorum sonra sağ tarafında kafamın arkasında gözüme bişey ilişti başımızı cama.vermistik başlık tarafına değil o petekle yatak arasına.minder sıkıştırmıştim gözüme bişey ilişti kafamın arkasına doğru kalan yerde yastiktir o dedim bakamicam dedim.bakmak istemedim sonra baktım tabi.. sadece burnundan yukarısı gözüküyordu elleri kolları asada burnu yatağa takılmış orda nefessiz kalmış yavrum ama aklım almiyo oradaki yastiklar yatağın üstüne gelmiş asa düşmesi gerekirken ve kafamın üstünden geçmiş haberim yok başka türlü oraya giremez aldım onu oradan çok rahat çıkardım sıkışmış gibi değildi sanki çığlık çığlığa apartmanı inlettim evde tektik zaten 5 ay boyunca tek baktım... Karşı komşum kapısını açtı kucağına bı verdim bı daha bakamadım kendimi divemeye basladim çığlık çığlığa ambulans gelmiş doğum yaoigim hastaneye götürmüşler 24 temmuz sabahı öğlene doğru.. 24 temmuz 25 temmuza bağlayan gece sabaha karşıda bı daha atmaya başlayan o küçücuk kalbi dayanmamis durmuş... otopsi savciliga ifade derken geçti bitti... 2 yaşına girmek üzereydi simdi bi ton ilaçlar psikiyatriler anca kendime geldim. Çok şükür ki eşim ailem hep yanımda oldu onlar sayesinde aslında ne büyük bi nimete sahip olduğumi bu cennet kuşu annesi olduğumu anladım yeni yeni toparlanmaya başlamıştım ki bu hafta hamile kaldığını öğrendim arkadaşlar 4 aydır deniyorduk ama olmamıştı ilaçları bırakmıştım ama Aralık ayının başında yine kötülemeye başladım yine psikiyatriye gittim bu ay ilaca başlattı beni ama bunları kullanırken korun dedi bu ay korundum guya denemedim aslında ama nasıl oldu hala aklım almiyo ben bu hafta hamile olduğumu öğrendim.. yine girdim buraya tabi oğlumu beklerken de burdaydim.. eski sorularımı cevaplarını okudum ciğerim yandı içim. parçalandı ne mutluymusum.ne.heycanliymisim dedim şimdi sizleri merak ettim konuşmak istedim bebisleriniz buyudumu anne diyolarmi merak ediyorum ve psikolojik olarak kaybetme korkusu yaşıyorum.suan sanki düşük olucak bununda yüzünü göremeden kaybedixekmisim gibi şeyler geliyo aklıma... dualarınızida istemek için sizlerle konuşmak paylaşmak istedim hem açımı hem buruk mutluluğumu...