Ben yalnızlığı çok seviyorum kalabalığı kafam kaldırmıyor hele doğumdan sonra hem kendi derdime hem çocuğumun derdine düşecem hiçkimseyi görmek dahi istemiyorum eşimde kaynanam gelsin yardımcı olur diyor ama onu görmeyi hiç istemiyorum daha ilk hamilelik olduğu için doğumdan sonra beni neler bekliyor bilmiyorum henüz doğum şeklimde belli değil tek bildiğim kalabalığı hicbir zaman sevemedim insanlar bana çok samimiyetsiz geliyor ben acı çekerken onlar mutlu oluyormus gibi hissediyorum bana öneriniz var mı bu süreçte nasıl bir yol izlemeliyim ??