Hanımlar ben geçen yıl hamileyken eşimden ayrıldım hiç görüşmedik üzerine annem vefaat etti türkiye de, ben yurtdışında yaşadığım için ve o sìrada karnìm burnumdaydì uçak seyahat ettirmezdi gidemedim kardeşlerim hepsi gitti ben burda tek başìma kaldìm. 3-4hafta yoklardì. Devlet para yardımı yapacaktı gelmesini bekliyordum birkaç güne gelir diye sabrettim parasızdım evde ne kırıntı bulduysam onu yedim zaten hem annemin acısı ayrılık muhabbeti derken iyce pisikolojim alt üst oldu hastalandım hastaneye gittim yürüyerek. meraklı komşum hep perdenin arkasından beni izlemiş (bide söyledi bunu)eve girip çıkarken. görümcesi yakın arkadaşım olur, onun yanıma gelmesine engel oldu gelemedi kız gelseydi yiyecek bişeyler getirmesini isteyecektim. Yapayalnız kaldìm hastanede. Benim canım kola bide ekmek çok istemişti hastanedeyken alıp yiyemedim haala içimde taş gibi oturur. Aradan şimdi 6ay geçti çok şükür bebeğim kucağìmda zor günler geçti. Şu an komşum da hamile ve oda hastalanmış, dün hastaneye yatacağını öğrendim. Meyve suyu büskivi aldım, ziline basıp al yanına canın çeker yersin abla dedim. Bugün haber göndermiş allah razı olsun ondan, acıktım verdiği büskiviyi yiyorum demiş. Bence hep iyilik kazanmalı ama öyle olmuyor
