4 aylık hamileyim. Eşim şehir dısında çalışıyor. Böyle soğuk bi karakter. Ben annemlerde kalıyorum. Ailem çalısıyor. Kendi geçimleriyle uğraşıyorlar. Eşimin ailesi sehir dısında. Çok arkadaşım yok. Çoğu evlendi gitti çogu çalışmaya gitti. Ben Kendimi cok yalnız hissediyorum. Tek dayanağım karnımdaki bebeğim. Onunla konuşuyorum arada bi. Her gün ultrasonda onu görüp kalp atışını dinlemek istiyorum. Kontrolüme 2 gün kaldı. Günler geçmiyor kontrolü beklediğim zaman. 27 yaşındayım. Kendimi çok çökmüş yılmış hissediyorum. Yine de her sey için çok şükür. Öyle içimi dökmek istedim.