Çocukluk bulunmaz hazineymis . Hasta olunca bakan anne korkunca yaslandığın baban. Ne bilim ya öyle huzurlu mutlu kendimi guvende hissederdimki. Geceleri gök gurlese annem babam evde deyip huzurla güvenle uyurdum. Hasta olsam basimi dizine koyardim. Çok özledim çok. Büyüyünce herşey güzel olucak sanıp can atardım büyümek için. Ah ah çocukluğumla beraber herseyimi kaybetmiş gibiyim sanki. O mutluluk o güven o huzur yok şimdi