ÖRNEK AİLE - Bir adam Resûlullah’a geldi, “Ey Allah’ın elçisi, açlıktan dermansız kaldım” dedi. Hz. Peygamber hanımlarına haber gönderdi, ancak onların yanında hiçbir şey bulamadığı bildirildi. Bunun üzerine Allah Resûlü ashabına: “Bu adamı bu gece kim misafir etmek ister ki, Allah ona rahmet buyursun?” dedi. Ensardan biri kalkıp: “Ben, Ey Allah’ın elçisi” diye karşılık verdi. Ve adamı alıp evine götürdü. Sonra da hanımına “Bu, Allah Elçisi’nin misafiridir, yarına bir şey saklama, ne varsa getir buna ikram edelim” dedi. Hanımı: “Vallahi çocukların yiyeceklerinden başka bir şey yok” dedi. Kocası da ona “O halde sen çocukları oyala, akşam yemeğini istedikleri zaman onları uyut, sonra gel kandili söndür. Sofrada biz de yiyormuş gibi yapalım. Biz bu geceyi aç geçirelim” dedi. Kadın da öyle yaptı. Bu adam, ertesi gün Hz. Peygamber’in yanına gittiğinde Resulullah (s.a.s) ona: “Bu gece misafirinize yaptıklarınızdan Allah Teâlâ memnun oldu.” dedi. Bunun üzerine Yüce Allah: “Kendi ihtiyaçları dahi olsa kardeşlerini kendi öz canlarına tercih ederler” (Haşr 59/9) ayetini indirdi. (Buhârî, Menâkıbû’l-ensâr, 10; Tefsîr, 6)