Allah bunu acı bı şekilde hatırlatmasin. Ben de ilk başta ev acmicam güzel bı araba alım hevesinde idim. Çünkü arkadaşlarımda var bende de olsun istediğim gibi gezim hatta olmuşken iyisi olsun kafasında idim. Halbuki babamın kapıda arabası var istediğim gibi kullanabiliyorm da heves işte.Sonra Suriye karıştı şehitler verdik, eşimden haber almakta sıkıntı yaşadım. O kadar berbat zamanlardı ki. Ne yaşadım bı ben biliyorum. Ondan sonra elimdekiler öyle kıymetli geldi ki, heves ettiklerimin ne kadar boş olduğunu anladm. Ben eşime 3 dakikadan fazla trip bile atamıyorum, mutlu olmam gereken zamanları harcıyormusum gibi geliyor. O da yani şekilde. İzinlerde beraber geçireceğimiz dakikaların hesabını yapiyorz. O sıkıntılari yaşamasam heralde şimdi çok farklı bir kafada olurdum, herşeyi kafama takardim.