İlk muaynemdi eşim izin alamamıştı doktora gidecektim kayinvalidemi çağırmıştım bebeğin olup olmadigini öğrenecektim.. annemler aynı şehirde ama uzakta oturuyor. Kayinvalidemle aynı mahalledeyiz torunu aşağıda oynuyormuş kimseye bırakamam diye gelmemişti. Site gibi kapalı yer oturdukları..binada akrabalarda var oysa.. eşimde bekar kaynimi göndermiş götürüp getirsin diye.. ben yalnız olduğumu söylememiştim kardeşi bırakıp döndü beni..
Bı gittim annem kardeşim 2 eniştem 3teyzem kuzenlerim tyzemin 6-7 aylik ikizleri.. hepsi hastanede.. eşimle falan birlikte ailecek kutlarız diye sürpriz yapmışlar..
Beni yalnız gorunce hepsi çok üzülmüştü.. ilk torun ilk yeğen ilk çocuk ben çok değer gördüm ailemden..onları oyle görünce bende cok üzülmüştüm.. kendimi garip hissetmiştim.. eşim duyunca çok kızdı annesine boylemi emanet edeceğim diye ama olan oldu..
Hoş bir anı değil ama unutamıyorum içimde kaldı..