Ufak tefek şeylerden kavga ediyor benimle ve asla konuşmama izin vermiyor sus diyor sürekli hiçbir cümlemin sonunu getirmeme izin vermiyor tartışırken ve hamileyim unutamıyorum yaptıklarıni kendine hakim olamayan biri ve o sinirle beni hirpaliyor o kadar zoruma gidiyor ki önceden tamam bende ona yapıyordum ama artık sanki bana değilde bebeğime vuruyor gibi hissediyorum gelip özür dileyip pişman olduğunu söylüyor ama ben kabul etmeyince yine sinirleniyor kaldiramiyorum ya neden evlenmeden önce şiddet gören kadınlara üzülürdüm bir gün benimde onlardan biri olucagim aklıma gelmezdi unutamıyorum içimden çıkmıyor bir türlü çok üzülüyorum sevmek yetmiyormuş