Şiddetin hiçbir türlüsü kabul edilemez .. hem psikolojik şiddet hem bildiğin dayak atarak şiddet uygulamışlr anneni aradıktan sonra o evden gitmen senin icjn daha hayırlı olurdu bence.. tabiki bir yuva kolay kurulmuyor boş sebeplerden dolayı evini terk edenleri asla takdir etmiyorm ama senin durumun çok farklı .. eşin çok büyük hatta geri dönüşü olmayan bir hata yapmış sana karşı. Hep böyle midir annesini mi korur ? Seni dışlarlar mi ? .. bana biraz öyle geldi çünkü ikisi bir olmuş seni akıllılari sıra korkutmaya , terbiye vermeye çalışmışlar .. herkes önce kendine bakmalı sen nasıl dayandın saçını çekmesine ,neden müsade ettin canm karşılık verseydin, keşke bunların hiçbiri yaşanmamış olsaydı ama yaşandı bikere, yazık olmuş , kessinlikle akıl vermek gibi olmasın ama ben olsam kocamı süründürürdum evi terk ederdim ha boşanmazdim ama bir süre ayrı kalırdım oda annesiyle otursun bir düşünsün bakalım benim yokluğuma dayanacak mi yoksa hiç umurunda bile olmayacak miyim diye .. beklerdim sadece eşim essek gibi gelip ayaklarıma kapanirsa pişman olduğunu birdaha asla böyle birşey yapmayacağını derse ve benim de bazı şartlarım olurdu tabi öyle hemen affetmek yok ..eğer birlik oturuyorsak hemen ayrı eve çıkılacak asla kaynanamla aynı evde oturmayı kabul etmezdim bunca şeyden sonra.. tavrımi koyardim net şekilde sözumun üstüne söz söylenemezdi ! Eşimde gerçekten seviyorsa beni kaybetmek istemiyorsa o zaman şartımi kabul edecek .yok ayriysa zaten evleriniz kaynananın sizin yanınızda sürekli ne işi var kendi evi varsa oraya gitmeli sizin aranıza girmemeli . Ortalığı birbirine katan zaten oymuş.. ben evime gelmesini istemezdim kocam kendisi çok özlüyorsa anasını kendi gider görür gelir bu kadar basit! Benim evimin huzurunu bozan birine saygı gösterecek ona hizmet edecek değilim bunu söylerdim eşime en başta bilsin ona göre davransın diye