Ablamin oğlu var 12 yasinda arada bir gekir kalır bnde kizimi cok seviyor özlüyor iyide çocuktur uysaldir yumuşak başlıdır ne desem yaoar bana da yardımcı olur ...19 mayısta ablamlar geldi gittiler oğlu kaldi .akşamına da eltimle kaynim geldi neyse ordan burdan konuştuk. Brnim kizim 10 aylik olacak kaynim diyoki şuraya bak desteksiz bile ayakta duramıyor. Lafa bak cümleye bak .eşimin tarafından kim kizimi görse bir yorum yaoar olumsuz ...yok zayif bu ama kizimin kilosu cok iyi yok iste niye yürümüyor niye öyle niye böyle ya ben biktim artik usandım yıldım...kendi ailemden kim görse benim kizima asla yorum yapmazlar hatta ben bile derim bazen emeklemedi yürümedi acelen ne bebek o yaşına anca bu zamanların tadını çıkar derler bunlar niye böyle anlamıyorum gerçekten. Ablamlar gittikten sonra kaynim eltim geldiler ablamin oğlunun bnde olduğunu gördüler sabahına kendi oğulları beni aryo bn geliyorum size hafta sonu kalicam .çocuktur bisey demedim gel dedim oda iyidir uysaldir ...ama ona bisey demem yaptırmam...neden beni arayıp ta demiyorlar kendileri. Benim loğusalik zamanımda hep ablmain oglu yanımdaydı ne zor zamnlarim oldu yalnızlıktan kafayı yiyordum nerdeyse simdi kızim büyüdü evimden çıkmıyorlar bu benim sinirimi bozuyor .Surekli çocuğuma yorum yapmaları beni görünce ikinci covuk ne zman demeleri cinnet geçirmeme sebeb oluyo .Eşimlede surekli tartışıyorum bu konu da bana diyo milletin dediğini bu kadar nwden takıyorsun haklida ama elimde değil napabilitim kendimi nasil düzeltebilirim.dogum yaptim yapalı bir gerginlik agresiflik var üzerimde hep bir negatiflik...Bu durumu aşamiyorum .Destek aldim bir kere gittim oda sonrasında gidemedim
