İnsan çocuklarını o kadar saat göremeyince eve geldiğinde ne kadar yorgun olursa olsun sarılmadan, opmeden, onların gülüşünü görmeden nasıl uyur ya. Bunun yorgunlukla alakası yok ki, evlat sevgisi ya. İnsan hiç mi ozlemez. Biz pandemiden dolayı eşimle evdeyiz, birlikte bakıyoruz kızımıza. Ben gece çok uyaniyorum diye sabah uykusuz olursam o bakar ben biraz daha uyurum ama işte benim de kızım benden başka kimsede durmak istemiyor. Adam peşinden ayrılmıyor, bı yanıma gelsin diye gözünün içine bakıyor