Aranız nasıl.Benim hiç iyi değil. Ben evlenmeden birbirimize gider geliriz ablası ile arkadaş gibi oluruz diye hayal kuruyordum çünkü kendi ailem başka şehirde. Ama yok hiç sosyallememişler. Evden dışarı bile zor çıkıyorlar komşuları bile pek tanımazlar. 5 yıl olacak evleneli evime gelip de yemeğimi yemediler. Nişanlıyken annemin yemeğini yediler geldiklerinde bi kaç kez onu da laf söyleye söyleye tabakalarını bitirmeden kalktılar. Ama ben koronadan önce her hafta eşim için giderdim. Ama görümce bi kere dahi hoş geldin demedi. Hal hatır sormadı . Ben bişey sorunca sanane diyor eşime söyle konuşmasın benle diyor. Kendi aralarında bile birbirine pek sarıldıklarını içten candan konuştuklarını görmedim. Sonra da ben suçlu oluyorum. Gelin yabancı gibi geliyor konuşmuyor oluyo konuşunca susturuyorlar. Annesi desen batıl inançlara çok kafayı takıyo. Memleketinde ki değişik şeyleri anlatıyor ben doğru bulmuyorum falan deyince siz bişee bilmiyorsunuz diyor. İki çocuk doğurdum ikisinede hayırlı olsun diye eve gelmediler. Biz götürdük evlerine ikinciye daha görmediler bile koronadan ötürü. İkinci 3 aylık birinci 19 aylık. Altın takarlar normalde doğan bebeğe bunlar hediyeniz bizde dediler ama bi göremedim altını takmadılar onlarda duruyor.
Velhasıl. Bana garip gelen o kadar çok şey var ki bunlar daha birkaçı. Demem o ki sizinkiler nasıl ben kafaya takıyordum eskiden yavaş yavaş alışıyorum ama garibime gitmiyor değil. O yüzden sürekli memleket hasreti aile özlemi çekiyorum.